Przewidują one, że po wyjściu Wielkiej Brytanii z UE zaplanowanym na 31 października 2019 r., do końca 2020 r. będzie trwał okres przejściowy, w trakcie którego kraj będzie w unii celnej z UE. 1 stycznia 2021 r. ma wyjść ze wszystkich unijnych instytucji. Irlandia Płn. będzie jednak aż do 2025 r. będzie obszarem dostosowanym do unijnych regulacji dotyczących żywności i towarów przemysłowych. Będzie też obowiązywał swobodny przepływ osób między nią i UE. Nie będzie kontroli granicznych pomiędzy nią a Republiką Irlandii a towary zmierzające do Irlandii Płn. będą podlegały kontrolom z dala od jej granicy, głównie na morzu. W 2025 r. parlament lokalny Irlandii Płn. we współpracy z rządem Irlandii zdecydują, czy kontynuować ten układ.

Czytaj także: Strach 2.0. Scenariusz brexitu bez umowy

- Jeśli UE będzie się upierała na wprowadzeniu kontroli celnych, będziemy musieli to zaakceptować. Myślimy, że te kontrole powinny być absolutnym minimum, nieintruzywne i nie będą wymagały nowej infrastruktury - stwierdził Johnson.

Plan Borisa Johnsona, nazywany "dwie granice na cztery lata", został już zaakceptowany przez Demokratyczną Partię Unionistyczną (DUP), czyli ugrupowanie z Irlandii Płn., które dotychczas odrzucało unijne propozycje dotyczące rozwiązania problemu Irlandii Płn. (propozycje zwane irlandzkim bezpiecznikiem). Chłodno został jednak oceniony zarówno przez władze jak i opozycję w Republice Irlandii. Z przecieków wynika również, że nie wzbudził on również entuzjazmu w Brukseli.

- Ludzie tutaj nie chcą granicy celnej pomiędzy północą i południem a żaden brytyjski rząd nie powinien ustanawiać posterunków celnych wbrew woli ludzi z wyspy Irlandia - powiedział Leo Varadkar, irlandzki premier.