W tym roku mija sto lat pisma Polskie Archiwum Medycyny Wewnętrznej. Jak zmieniało się to pismo?
W 1923 prof. Antoni Gluziński, założyciel Towarzystwa Internistów Polskich, powołał do życia czasopismo tego towarzystwa, które mimo niełatwej polskiej historii przetrwało 100 lat. Było to możliwe dzięki wysiłkom wielu wybitnych polskich naukowców-klinicystów, publikujących artykuły dotyczące diagnostyki i leczenia chorób internistycznych. Chociaż jak dawniej eksperckie recenzje decydują o losie zgłaszanych artykułów w naszym, jak i innych czasopismach, to od 2007 roku, gdy czasopismo zaczęło wydawać wydawnictwo Medycyna Praktyczna, a redakcja przeniosła się do Krakowa, uzyskaliśmy stronę internetową, korzystamy z profesjonalnego systemu zgłaszania i recenzowania tekstów, połączonego z automatyczną weryfikacją antyplagiatową, publikujemy teksty zaraz po akceptacji w otwartym dostępie za opłatą, jedynie w formie cyfrowej, od czterech lat jesteśmy obecni w mediach społecznościowych. Język angielski stał się lingua franca nauki, zatem od ponad dziesięciu lat także Polskie Archiwum Medycyny Wewnętrznej (z angielską wersją tytułu od 2017 roku) ukazuje się tylko w języku angielskim ze staranną korektą językową. To nasz znak firmowy na polskim rynku wydawniczym.
Co w praktyce oznacza cyfryzacja waszego pisma i jaki ma wpływ na jego pozycję?
Obecnie każdy naukowiec na świecie może w internecie zapoznać się z wynikami badań publikowanych w naszym czasopiśmie w większości przez polskich badaczy na tematy jak dawniej bliskie problemom praktyki lekarskiej. Dowodem na dobre dostosowanie się naszego czasopisma do trudnego rynku wydawniczego jest aktualny wskaźnik oddziaływania (Impact Factor) wynoszący 5,218, co sprawia, że Polskie Archiwum Medycyny Wewnętrznej jest najlepszym medycznym czasopismem wydawanym w Polsce. Pozycja interny została podkopana w Polsce około 20 lat temu i aktualny system finansowania służby zdrowia wciąż ją pogarsza, ale czasopismo, które tworzą polscy interniści dla internistów, jest lepsze niż czasopisma reprezentujące inne dziedziny medycyny w naszym kraju. Po 100 latach nadal potencjał lekarzy internistów zainteresowanych badaniami naukowymi jest ogromny.
A co zmieniło się w piśmie pod względem treści?