Rządy w UE nie dla pań

– To będzie żenujące, jeśli żadnego z czterech najwyższych stanowisk w UE nie zajmie kobieta. Jak będzie wyglądała w oczach świata Unia głosząca równość płci i konieczność emancypacji kobiet? – pyta w rozmowie z „Rz” Cecile Greboval, dyrektor w Europejskim Lobby Kobiet (EWL).

Jej organizacja zebrała 350 podpisów działaczek kobiecych, polityków, pisarzy i innych osób publicznych pod apelem 50/50.

Celem inicjatywy jest zwiększenie obecności Europejek na kierowniczych stanowiskach w unijnych instytucjach, czego symbolicznym wyrazem ma być bardziej sfeminizowana reprezentacja na najwyższych szczeblach. Zdaniem EWL połowę stanowisk komisarzy powinny objąć kobiety. Przynajmniej jedno z czterech najwyższych stanowisk w unijnych instytucjach też powinno przypaść którejś z pań. Przewodniczącym Parlamentu Europejskiego został Jerzy Buzek, szefem Komisji Europejskiej – José Barroso. Do obsadzenia zostały już tylko dwa stanowiska: przewodniczącego Rady oraz wysokiego przedstawiciela UE ds. polityki zagranicznej.

– W mediach pojawiają się nazwiska możliwych kandydatek. Ale żadna z nich nie ma silnego poparcia – mówi „Rz” Mikołaj Dowgielewicz, szef UKIE. Też podpisał się pod kobiecym apelem.

– Zrobiłem to dawno temu. Nie rozumiem, dlaczego na unijnych rodzinnych fotografiach są prawie wyłącznie mężczyźni – wyjaśnia Dowgielewicz.

Apel krytykuje Konrad Szymański, eurodeputowany PiS. – Wprowadzanie jakichkolwiek kwot to wyrządzanie olbrzymiej krzywdy kobietom, które dochodzą wysoko dzięki swoim kompetencjom. O nich też będzie się wtedy myślało, że mają „punkty za pochodzenie” – tłumaczy poseł.

Według niego mężczyźni politycy nie rugują z wysokich stanowisk kobiet. – Nie sądzę, by kryterium płci było brane pod uwagę w tych polityczno-dyplomatycznych scenariuszach – mówi.

Wśród kandydatów na szefa unijnej Rady są Tony Blair, były brytyjski premier, Jean-Claude Juncker, premier Luksemburga, Felipe Gonzalez, były premier Hiszpanii, Jan Peter Balkenende, premier Holandii, a nawet zapomniany już nieco były kanclerz Austrii Wolfgang Schüssel.

Do kompetentnych kobiet bez poparcia zaliczana jest m.in. Mary Robinson, była prezydent Irlandii. A jedyną kobietą z poparciem własnego rządu, jest od wczoraj była prezydent Łotwy Vaira Vike-Freiberga.

Inicjatywę kobiet popiera Barroso. Wysłał nawet list do szefów rządów o uwzględnianie płci przy przedstawianiu kandydatur do Komisji Europejskiej. Obecnie wśród 27 komisarzy jest osiem kobiet. – Nie jest to apel do konkretnych krajów o zaproponowanie kobiety – zastrzega Johannes Laitenberger, rzecznik Komisji.

Sam Barroso nie prowadzi jednak takiej prokobiecej polityki w Komisji, którą kieruje od ponad pięciu lat. W Brukseli kobiety nie mają szans przebić się na najwyższe urzędnicze stanowiska. Na stanowisku dyrektora generalnego, który ma często więcej do powiedzenia niż upolityczniony komisarz, jest tylko jedna kobieta – zarządzająca sprawami administracyjnymi. Na około 40 dostępnych stanowisk.