Art. 40 ust. 8 ustawy o drogach publicznych przyznaje radzie gminy kompetencję do określenia stawek opłaty za zajęcie pasa drogowego. W ust. 9 tego artykułu wymienione zostały przesłanki ustalania wysokości tych stawek. Enumeratywne ich wyliczenie oznacza, że rada nie może brać pod uwagę innych czynników niż te, które zostały wymienione. Przykładowo nie ma prawa zróżnicować stawek ze względu na treść reklamy. Nie pozwala na to ustawowa przesłanka „rodzaju zajęcia pasa drogowego".
Zgodnie z definicją ustawową reklamą jest nośnik informacji wizualnej wraz z elementami konstrukcyjnymi, umieszczony w polu widzenia użytkowników drogi, niebędący znakiem drogowym. Reklamą jest więc sam nośnik, a nie umieszczona na nim informacja. Stawkę różnicuje się zatem ze względu na rodzaj zajęcia, a nie treść tej informacji.
sygnatura akt: PN-II.4131.240.2013