Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną na bezczynność organów gminy. Ta miała polegać na niezałatwieniu w terminie wniosku o poprawę bezpieczeństwa w komunikacji.
– W przypadku skargi na bezczynność organu przedmiotem sądowej kontroli nie jest określony akt lub czynność organu administracji, lecz ich brak, gdy organ miał obowiązek podjąć działanie w danej formie i w określonym przez prawo terminie – uzasadniał Jan Paweł Tarno, sędzia NSA. – Wniesienie skargi na „milczenie władzy" jest przy tym uzasadnione nie tylko po niedotrzymaniu terminu załatwienia sprawy, ale także po odmowie wydania aktu mimo istnienia ustawowego obowiązku, choćby organ mylnie sądził, że załatwienie sprawy nie wymaga wydania danego aktu – wskazywał sędzia.
I dodał, że organ administracji publicznej pozostaje w bezczynności nie tylko, gdy nie załatwi sprawy w terminie, ale i wówczas, gdy nie podjął innych działań mających na celu usunięcie przeszkody w wydaniu decyzji.
Tymczasem zmiana organizacji ruchu nie jest dokonywana w drodze decyzji administracyjnej, nie stanowi zatem załatwienia sprawy indywidualnej, nie jest aktem skierowanym do indywidualnie oznaczonego adresata i nie dotyczy zindywidualizowanych praw i obowiązków. Ponadto orzecznictwo sądowoadministracyjne dopuszcza skargę na zatwierdzenie projektu zmiany organizacji ruchu, nie jest natomiast dopuszczalne wniesienie skargi na bezczynność polegającą na braku wydania takiego zarządzenia w kwestii zarządzania ruchem.
– Skoro zatem akt, na który wniesiona została skarga rozpoznana przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku, nie jest żadnym z aktów wymienionych w art. 3 prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, to wniesienie skargi na bezczynność organu w sprawie zatwierdzenia zmiany organizacji ruchu jest niedopuszczalne – uzasadniał sędzia Tarno.
