Wystylizowana została na replikę domu koreańskiego, który zgodnie z hierarchią w tradycyjnym społeczeństwie patriarchalnym dzieli się na dwie przestrzenie; męską i kobiecą W pierwszej, zwanej saranbang, mężczyźni studiowali, pracowali, przyjmowali gości, spożywali posiłki w towarzystwie dygnitarzy. Jest więc ona wyposażona w funkcjonalne przedmioty: szafy, regały, stoliki o prostych kształtach i stonowanych kolorach, w których przechowywano kamienie do rozcierania tuszu i narzędzia do pisania, biurka, czy listowniki.
W drugiej – anbang, czyli kobiecej zobaczymy kabinety, skrzynie i pudełka z lustrami na kosmetyki i przedmioty codziennego użytku. To wnętrze o cieplejszych kolorach. Obie dopełniają elementy dekoracyjne: malarstwo z motywem ryb, kwiatów i ptaków oraz ceramika, pokryta przezroczystą, nieco spękaną glazurą o zielonkawej, szarej lub niebieskawej barwie.
Koreańskie domy projektowano według filozofii „pożyczenia od natury jej piękna” (chagyeong). Dzięki temu wnętrza były zrównoważone, każdy mebel miał swoje miejsce i wyrażał wyrafinowany smak, a także harmonizowały z otaczającym krajobrazem.
W ekspozycji połączono zabytkowe obiekty ze współczesnym koreańskim designem nawiązującym do tradycji. Uzupełniono ją też multimediami, przybliżającymi życie i kulturę Korei. Projekt został zrealizowany we współpracy z Narodowym Muzeum Folkloru Korei w Seulu.
Dotychczas w zbiorach Muzeum Etnograficznym znajdowało się tylko kilkanaście eksponatów, reprezentujących kulturę koreańską. Organizowano wystawy czasowe, ale nigdy nie było stałej. Nowa galeria powstała dzięki najnowszym zakupom ponad 60 obiektów w prywatnej galerii Dirka Pfannebeckera – Chinese Arts & Crafts we Frankfurcie nad Menem oraz w galerii sztuki w Turynie. Na razie wyeksponowana została tylko część z eksponatów i stopniowo będzie rozbudowywana.
