Niezależność jest tak samo cechą nierozerwalnie związaną z adwokaturą, jak to, że tworzą ją zarówno adwokaci, jak i aplikanci adwokaccy. W toku nauki szkolą się w zasadach wykonywania zawodu, wspierają w bieżących kancelaryjnych czynnościach i zastępują przed sądami, wchodząc w rolę pełnomocników albo obrońców reprezentowanych stron. Choć adwokaci po wielekroć tłumaczą klientom, że aplikant jest w istocie przedłużeniem głowy i ręki adwokata, umocowanym do podejmowania za niego (niemal) wszelkich związanych ze sprawą aktywności, a aplikanci (w tym i ja przed laty) są przekonani, że prędzej bez nich kancelaria padnie, niźli się utrzyma, rzeczywisty status młodych adeptów adwokackiego fachu jest nieco bardziej złożony. Czy, na wzór adwokata, także aplikant podlega wyłącznie ustawom i na jego wzór jest podmiotem niezależnym? Niekoniecznie.