[b]Rz: Kiedy od śmierci autora minie 70 lat, jego dzieła stają się własnością publiczną, nie podlegają już ochronie prawnej, a dostęp do nich staje się nieograniczony. W tym roku czeka to Michaiła Bułhakowa i jego "Mistrza i Małgorzatę". Czy tę powieść można nazywać kultową? [/b]
[b]Tadeusz Klimowicz:[/b] Kiedy pytam studentów o Bułhakowa, wszyscy mówią, że czytali "Mistrza i Małgorzatę". Większość czytała ją nie dlatego, że to lektura obowiązkowa. Jej przeczytanie uważają za jedno ze swoich ważniejszych szkolnych przeżyć. To powieść uniwersalna o nieskończenie wielu kontekstach i zaszyfrowanych znakach. A jednym z najbardziej znanych zdań w światowej literaturze jest: "rękopisy nie płoną", które wypowiada Woland.
[b]Ale powieść nie jest łatwa do zrozumienia dla przeciętnego czytelnika. [/b]
Jest w niej kilka warstw. Moskwa przełomu lat 20. i 30. XX wieku, Jerozolima początku naszej ery i wątek mistyczno-metafizyczny rozgrywający się poza czasem i przestrzenią. Fragment o Moskwie jest tak napisany, że czyta się go świetnie, nawet jeśli ktoś nie za dobrze zna realia radzieckie lat 30.
[b]A inne wątki? [/b]
