Po wybuchu II wojny światowej wraz z rodziną został wywieziony na Syberię, do Polski wrócił po zakończeniu wojny. Studiował w Moskwie, we Wszechrosyjskim Państwowym Instytucie Kinematografii.
Zadebiutował w 1954 roku filmem dokumentalnym „Czy jesteś wśród nich?" nakręconym razem z Edwardem Skórzewskim. Jego pierwszy film fabularny to również duet ze Skórzewskim „Gangsterzy i filantropi".
Do jego najsłynniejszych filmów, oprócz ekranizacji „Pana Wołodyjowskiego", „Potopu" oraz „Ogniem i mieczem" (ten ostatni reżyser zrealizował już w wolnej Polsce), należą m.in. „Trędowata", „Do krwi ostatniej", „Znachor", „Stara baśń. Kiedy słońce było bogiem" czy „1920. Bitwa Warszawska".
W 1999 roku został odznaczony Krzyżem Wielkim Orderu Odrodzenia Polski.
Basil Kerski
Jest dyrektorem Europejskiego Centrum Solidarności w Gdańsku oraz redaktorem naczelnym dwujęzycznego polsko-niemieckiego kwartalnika „Dialog", który porusza kwestie stosunków polsko-niemieckich: politycznych, gospodarczych, kulturalnych i historycznych. Urodził się w Gdańsku, jednak przez 30 lat mieszkał w zachodnim Berlinie. W licznych komentarzach i esejach sięga głęboko w historię obu narodów. Publikuje m.in. w „Neue Zürcher Zeitung", „Der Tagesspiegel", „Berliner Zeitung", „Süddeutsche Zeitung", „Die Welt", „New Eastern Europe".
W latach 1998–2010 był honorowym dyrektorem Federalnego Związku Towarzystw Niemiecko-Polskich. Pracował w niemiecko-amerykańskim Aspen Institute w Berlinie, a także w Instytucie Badawczym Niemieckiego Stowarzyszenia Polityki Zagranicznej oraz w niemieckim Bundestagu. W roku 2011 wygrał konkurs na szefa Europejskiego Centrum Solidarności, kiedy były szef ECS ojciec Maciej Zięba podał się do dymisji.
Do Nagrody im. Jerzego Giedroycia był już nominowany pięć razy, w latach 2009, 2010, 2011, 2012 i 2013.
Paweł Kowal
Polityk, historyk, politolog. W latach 2005–2009 poseł na Sejm V i VI kadencji. W rządzie Jarosława Kaczyńskiego pełnił funkcję sekretarza stanu w Ministerstwie Spraw Zagranicznych. W latach 2009–2014 był posłem do Parlamentu Europejskiego. Przystąpił do grupy Europejscy Konserwatyści i Reformatorzy, objął funkcję przewodniczącego delegacji do komisji współpracy parlamentarnej UE–Ukraina.
Po odejściu z PiS, w latach 2011–2013 stał na czele partii Polska jest Najważniejsza. Od 2013 roku jest przewodniczącym Rady Krajowej Polski Razem.
Działacz społeczny, w latach 1996 –1998 był prezesem Klubu Jagiellońskiego, przez wiele lat był też współpracownikiem krakowskiego Ośrodka Myśli Politycznej, gdzie kierował m.in. programem „Państwo polskie wobec Polaków na Wschodzie". Należy do Stowarzyszenia Wspólnota Polska.
Pracował też jako ekspert w Muzeum Powstania Warszawskiego, był współautorem koncepcji muzeum. Od 2005 roku jest członkiem honorowym Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej. W tym roku został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.
Zdzisław Najder
Działacz opozycji demokratycznej w PRL.
Na przełomie lat 1975 i 1976 założył Polskie Porozumienie Niepodległościowe.
Studiował i zrobił doktorat na Uniwersytecie w Oksfordzie, gdzie przebywał w momencie wprowadzenia stanu wojennego.
Dzięki rekomendacji Jana Nowaka-Jeziorańskiego został dyrektorem sekcji polskiej Radia Wolna Europa, zajmował to stanowisko do roku 1987. Za rzekomą kolaborację z amerykańskim wywiadem został skazany na śmierć w roku 1983. Wyrok uchylono w roku 1989. W tym samym roku wrócił do Polski.
Był doradcą prezydenta Lecha Wałęsy i premiera Jana Olszewskiego. Jest członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich.
Ma opinię wybitnego znawcy twórczości Josepha Conrada, a jego książka „Joseph Conrad: A Chronicle" jest uważana za jedną z najważniejszych na ten temat.
W roku 1998 uzyskał tytuł profesora nauk humanistycznych.
Jest prezesem Klubu Weimarskiego w Warszawie.
Zygmunt Skórzyński
Socjolog i działacz społeczny. Podpisał w roku 1976 jeden z listów protestacyjnych przeciwko zmianie w Konstytucji PRL. Jest też sygnatariuszem tzw. Apelu 64, w którym wzywano władze do wszczęcia rozmów z działającym w Stoczni Gdańskiej Międzyzakładowym Komitetem Strajkowym w sierpniu 1980 roku.
Działał w warszawskiej filii Klubu Logofagów, za co we wrześniu 1953 roku został aresztowany. Zwolniono go bez procesu trzy miesiące później. Należał między innymi do Klubu Krzywego Koła i Klubu Inteligencji Okrągłego Stołu. Brał aktywny udział w tworzeniu Klubów Inteligencji Katolickiej. Po roku 1956 pracował w Ośrodku Badania Opinii Publicznej, prowadząc jedne z pierwszych badań opinii społecznej w Polsce. W latach 80. organizował w Warszawie konwersatorium „Polska w Europie". Tworzył senacki Ośrodek Studiów Międzynarodowych. W grudniu 1988 roku został członkiem Komitetu Obywatelskiego przy przewodniczącym NSZZ „Solidarność" Lechu Wałęsie.
Odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski w 2003 roku. Jest prezesem fundacji „Polska w Europie".
Jan Tombiński
Dyplomata, pełni funkcję ambasadora Unii Europejskiej w Kijowie i jest pierwszym Polakiem, któremu powierzono stanowisko unijne związane ze Wschodem.
W latach 2007–2012 był stałym przedstawicielem Rzeczypospolitej Polskiej przy UE, wcześniej był ambasadorem we Francji, w Słowenii oraz Bośni i Hercegowinie, sekretarzem ambasady w Pradze i dyrektorem departamentu Europy w MSZ.
Biegle włada pięcioma językami obcymi: angielskim, niemieckim, francuskim, słoweńskim i czeskim. Jest ojcem dziesięciorga dzieci.
W młodości był wicemistrzem Polski we florecie (1978). W latach 1981–1984 był wiceprzewodniczącym Niezależnego Zrzeszenia Studentów na Uniwersytecie Jagiellońskim. Po 13 grudnia 1981 roku działał w strukturach podziemnych NZS i przez pewien czas był też przewodniczącym samorządu studenckiego na UJ. Był w redakcji nielegalnego pisma „Przegląd Wiadomości Strajkowych", wydawanego w Krakowie przez Komitet Strajkowy „Solidarności" Huty im. Lenina.
Do Nagrody im. Jerzego Giedroycia był już nominowany w roku ubiegłym.
— oprac. akal
Laureaci poprzednich edycji
Jerzy Kłoczowski, 2001
Autor syntez dziejów chrześcijaństwa w Polsce oraz prac poświęconych historii naszej części Europy. Wprowadził do międzynarodowego obiegu naukowego pojęcie Europa Środkowo-Wschodnia. Założyciel Instytutu Europy Środkowo-Wschodniej.
Zbigniew Gluza i Ośrodek Karta, 2002
Karta powstała jako mała podziemna gazeta, która po kilku miesiącach przekształciła się w niezależny periodyk prezentujący postawy ludzi szukających wolności w świecie dyktatur.
Andrzej Przewoźnik, 2003
Był sekretarzem Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa. Przez lata mierzył się z usuwaniem „pamiątek po Peerelu". Doprowadził do upamiętnienia polskich oficerów wymordowanych przez NKWD. Zginął w katastrofie prezydenckiego samolotu pod Smoleńskiem.
Marek Karp i Ośrodek Studiów Wschodnich, 2004
Twórca Ośrodka Studiów Wschodnich, którego celem była analiza politycznej, ekonomicznej i społecznej sytuacji w Europie Środkowej i Wschodniej, na Bałkanach, Kaukazie i w środkowej Azji. Zginął w niewyjaśnionych okolicznościach, nagrodę dostał pośmiertnie.
Natalia Gorbaniewska, 2005
Poetka i tłumaczka. W 2005 r. przyjęła polskie obywatelstwo. Legenda antysowieckiej opozycji i obrończyni praw człowieka. W 1968 r. na placu Czerwonym wzięła udział w demonstracji przeciwko agresji wojsk Układu Warszawskiego na Czechosłowację.
Jerzy Pomianowski, 2006
Prozaik, eseista, tłumacz literatury pięknej z języka rosyjskiego. Od 1999 r. wydaje miesięcznik „Nowaja Polsza" adresowany do rosyjskiej inteligencji. Jest wybitnym znawcą historii Europy Wschodniej.
Bohdan Osadczuk, 2007
Sowietolog, publicysta i dziennikarz. Ukrainiec urodzony na terytorium przedwojennej Rzeczypospolitej. Człowiek bardzo zasłużony dla sprawy polsko-ukraińskiego pojednania.
Krzysztof Czyżewski, 2008
Eseista i tłumacz przez wiele lat współpracujący z paryską „Kulturą". Twórca Fundacji Pogranicze i Ośrodka „Pogranicze – sztuk, kultur, narodów" w Sejnach. Inicjator programów dialogu międzykulturowego.
Zygmunt Berdychowski, 2009
Założyciel Instytutu Studiów Wschodnich i pomysłodawca Forum Ekonomicznego w Krynicy – miejsca spotkań ludzi polityki, nauki, biznesu i mediów z Europy Środkowo-Wschodniej, Rosji, Azji Środkowej i USA.
Agnieszka Romaszewska-Guzy, 2010
Dziennikarka, wiceprezes Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich, dyrektor telewizji Biełsat nadającej na Białoruś w języku białoruskim. Misją Biełsatu jest budowanie i umacnianie poczucia tożsamości narodowej Białorusinów oraz wspieranie ich dążeń do demokracji.
Tomasz Pietrasiewicz, 2011
Animator kultury, dyrektor lubelskiego Ośrodka Brama Grodzka – Teatr NN. Pomysłodawca „Wielkiej księgi miasta" przywracającej pamięć o przedwojennym, wielokulturowym Lublinie.
Andrzej Nowak i Timothy Snyder, 2012
W 2012 roku nagrodę przyznano dwóm historykom specjalizującym się w historii naszego regionu. Andrzej Nowak jest polskim sowietologiem, Timothy Snyder amerykańskim ekspertem w dziedzinie historii politycznej i myśli politycznej Europy Środkowo-Wschodniej.
Jan Malicki, 2013
Historyk i publicysta, współzałożyciel Studium Europy Wschodniej na Uniwersytecie Warszawskim, redaktor naczelny kwartalnika „Przegląd Wschodni", a także dyrektor i koordynator Programu Stypendialnego im. Konstantego Kalinowskiego skierowanego do studentów z krajów postsowieckich. —puo
