Wyróżnienie to promuje postawę, którą odznaczał się Jerzy Giedroyc. Najlepiej ilustruje to lista laureatów i osób nominowanych. Nagroda jest nie tylko hołdem złożonym Giedroyciowi, ale – co ważniejsze – kontynuacją jego myślenia w nowych uwarunkowaniach XXI wieku. Szczególne znaczenie ma element ciągłości, który w naszej codziennej krzątaninie zatraca się i znika z pola widzenia.

Postawy przez niego promowane są wciąż pożądane?

Giedroyc należy do grona niewielu znaczących postaci, które są obecne w polskim życiu publicznym na stałe. Wspomnę choćby wydawany przez prof. Jerzego Pomianowskiego po rosyjsku miesięcznik „Nowaja Polsza", ogromną ilość publikacji poświęconych Giedroyciowi oraz wznawiane książki z jego publicystyką, która zachowuje swoją wartość nie tylko jako świadectwo historii, ale też drogowskaz w myśleniu i działaniu skierowanym w przyszłość.

O czym to świadczy?

Fakt, że taki młody polityk jak Paweł Kowal odwołuje się do sposobu myślenia Jerzego Giedroycia, dowodzi, że ziarno rzucone w swoim czasie przez patrona nagrody wydaje plon. Jerzy Giedroyc należy do panteonu myślicieli, takich jak Jan Nowak-Jeziorański, Jan Karski, Leszek Kołakowski czy Bronisław Geremek. Byli to ludzie z bardzo różnych środowisk, o odmiennej orientacji politycznej. Łączyło ich to, że stawiali ponad wszystko interes Rzeczypospolitej. Innymi słowy, racja stanu realizowana w różnych warunkach historycznych nie może być traktowana jak zastygła formuła. Powinna odpowiadać rzymskiej zasadzie salus rei publicae suprema lex esto, czyli dobro rzeczypospolitej jest najwyższym prawem.

—rozmawiała Agnieszka Kalinowska