Zgodnie z art. 691 kodeksu cywilnego nie jesteście Państwo związkiem nieformalnym, partnerskim. Faktyczne wspólne pożycie uprawniające do „dziedziczenia najmu" – w rozumieniu art. 691 § 1 kodeksu cywilnego – oznacza bowiem więź łączącą dwie osoby pozostające w takich relacjach jak małżonkowie.
Potwierdza to orzecznictwo Sądu Najwyższego (uchwała z 20 listopada 2009 r., sygn. III CZP 99/09, dotycząca więzi pomiędzy bratem a siostrą). Nie chodzi tylko zresztą o brak pożycia intymnego, ale o charakter relacji pomiędzy wdową a bratem jej zmarłego męża, która ma charakter rodzinno-przyjacielski, a nie partnerski. Nie jest też konkubinatem. W art. 691 § 1 kodeksu cywilnego przy określeniu „osoba pozostająca faktycznie we wspólnym pożyciu z najemcą" nie ma wyraźnego odwołania się do określenia, że chodzi o pożycie małżeńskie.
Nie można tego jednak interpretować w taki sposób, że obejmuje każdą osobę pozostającą z najemcą we wspólnocie domowej, duchowej i gospodarczej. Po pierwsze, w innych ustawach przez wspólne pożycie jednolicie rozumie się pozostawanie w takich relacjach jak małżonkowie.
Gdyby w art. 691 k.c. określenie „wspólne pożycie" miało inne znaczenie niż ma ono w pozostałych ustawach, powinno to być wyraźnie zasygnalizowane, np. przez wprowadzenie definicji.
Warto pamiętać, że zgodnie z art. 6 kodeksu cywilnego, ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne. To osoba twierdząca, że jej związek był wspólnym pożyciem musi to wykazać w razie sporu sądowego o ustalenie stosunku najmu.
