Czy kobieta, pozostająca w związku małżeńskim, w sytuacji kiedy został wydany prawomocny wyrok stwierdzający, że jej współmałżonek nie jest ojcem dziecka urodzonego w czasie trwania małżeństwa, czyli w przypadku orzeczenia o zaprzeczeniu ojcostwa może być uznana za osobę samotnie wychowującą dziecko na gruncie ustawy o PIT? Przed odpowiedzią na takie pytanie stanęły organy podatkowe.
Pewna kobieta zwróciła się do Dyrektora Izby Skarbowej o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie możliwości rozliczenia się jako osoba samotnie wychowująca dziecko.
Podała, iż 25 sierpnia 2007 roku zawarła związek małżeński. Następnie 21 lutego 2008 roku urodziła się jej córka. Zgodnie z Kodeksem rodzinnym i opiekuńczym (art. 62 par. 1) ojcem dziecka był mąż matki, jednak na skutek wyroku sądowego, który zapadł ponad 4 lata później, zaprzeczono ojcostwo jej męża. Sprawa o rozwód znajdowała się w toku.
Zdaniem kobiety, z uwagi na to, iż od 2009 roku faktycznie samotnie wychowuje córkę oraz fakt, iż jej mąż utracił prawa rodzicielskie na mocy prawomocnego wyroku, może od 2012 r. korzystać z preferencji podatkowych dla osób samotnie wychowujących dzieci.
Dyrektor Izby Skarbowej stanął, jednak na odmiennym stanowisku. W indywidualnej interpretacji z 24 stycznia 2014 r. (nr IPPB4/415-709/13-2/MS) stwierdził, że orzeczenie o zaprzeczeniu ojcostwa nie jest tożsame z wyrokiem o pozbawieniu praw rodzicielskich. Tym samym, w takiej sytuacji nie można uznać matki za osobę samotnie wychowującą dziecko, gdyż nie była ona w tym okresie osobą pozostającą w związku małżeńskim, której małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich.
