Tylko 19 zł miesięcznie przez cały rok.
Bądź na bieżąco. Czytaj sprawdzone treści od Rzeczpospolitej. Polityka, wydarzenia, społeczeństwo, ekonomia i psychologia.
Treści, którym możesz zaufać.
Reklama
Głos słowiańskiej duszy
Dokument „Cienie imperium" otwiera cytat z francuskiego sowietologa Alaina Besançona: „Ludziom na Zachodzie często się wydaje, że Rosja ma te same cele co oni. Rozwój, dobrobyt. Nic bardziej mylnego. Głównym celem Rosji jest podbój. Poszerzenie swojego ogromnego terytorium". O tym właśnie, przez pryzmat jednostek, opowiada film Karola Starnawskiego. Bo jak wiadomo, państwa postsowieckie w większości wciąż znajdują się pod wpływem mocarstwowej polityki wielkiego sąsiada. Od kontekstu geopolitycznego w dokumencie ważniejsze są jednak historie zwykłych ludzi.
Starnawski, który asystował Janowi P. Matuszyńskiemu na planie fabularnej „Ostatniej rodziny", przedstawia losy trzech postaci. Poznajemy rodziny Aleksieja z Górskiego Karabachu, Timura z Ukrainy oraz Aleksandra z Gruzji. To niezwykle intymny portret straumatyzowanych wojną mężczyzn. Tłumaczą, jak konflikty zabiły ich marzenia o lepszym świecie. Kamera rejestruje zmartwienia na ich twarzach, towarzyszy piciu herbaty, nabożeństwom w cerkwi czy radości z odnalezienia zaginionej siostry.
Oglądając ten dokument, stajemy się współuczestnikami fascynującej podróży po Wschodzie. Reżyser tworzy dojrzałą opowieść o przerażającym Wielkim Bracie determinującym życie jednostek. Młodsi chcą jeszcze walczyć, starsi już dawno się poddali. Forma dokumentu obserwacyjnego i sprawność narracyjna Starnawskiego przywodzą na myśl dokonania Andrzeja Fidyka.
Reklama
Plus Minus
„Wszystko jak leci. Polski pop 1990-2000”: Za sceną tamtych czasów
Ich nazwiska nie trafiały na okładki płyt, ale to oni ukształtowali dzisiejszy show-biznes.
Plus Minus
„Eksplodujące kotki. Gra planszowa”: Wrednie i losowo
„Eksplodujące kotki. Gra planszowa” to gratka dla tych, którzy nie lubią współgraczy…
Plus Minus
„Jesteś tylko ty”: Miłość w czasach algorytmów
Chemia pomiędzy odtwórcami głównych ról utrzymuje film na powierzchni, także w momentach potencjalnej monotonii.
Plus Minus
„Harry Angel”: Kryminał w królestwie ciemności
Czasem największy horror zaczyna się wtedy, gdy przestajemy okłamywać samych siebie.
Plus Minus
Gość „Plusa Minusa” poleca. Sebastian Jagielski: Czego boją się twórcy
Współczesne kino częściej szuka empatii niż konfrontacji, ale wciąż uważam, że ta druga może być bardzo skuteczna.
