Tylko 19 zł miesięcznie przez cały rok.
Bądź na bieżąco. Czytaj sprawdzone treści od Rzeczpospolitej. Polityka, wydarzenia, społeczeństwo, ekonomia i psychologia.
Treści, którym możesz zaufać.
Reklama
Na serio, ale ironicznie
Zbyt wielu autorów uczyniło z wydawania nudnych dzienników i bezbarwnych esejów narzędzie budowania wizerunku, aby „Mojej osoby" nie docenić. Z jednej strony osobiste, z drugiej uniwersalne teksty Łukasza Najdera, dziś – w dobie społecznego niepokoju o zdrowie, pracę i stabilną przyszłość – wydają się jeszcze bardziej aktualne. Zbiór tekstów, publikowanych wcześniej m.in. w „Piśmie" czy internetowym Dwutygodniku, może nie pozwoli odkryć czytelnikowi wielu nowych lądów, będzie jednak świetnym pretekstem do nawiedzenia tych już dawno opuszczonych, choć wciąż niedokładnie rozpoznanych.
Tym bardziej że brakuje dojrzałych autorów, którzy po ponad dekadzie podejmują się opisania lat 2000 – czasu wielkiej polskiej emigracji i wysokiego bezrobocia, a przede wszystkim momentu wejścia pierwszego niepeerelowskiego pokolenia w dorosłość. Najder, szczególnie za sprawą eseju „Mysz", zabiera nas w okres swojego poststudenckiego bezrobocia, niespełnionych literackich ambicji, nerwic, niejako portretując społeczny pejzaż tamtych lat. Obrazy Łodzi i Zgierza, w którym – jak na każdym kroku podkreśla – wciąż mieszka. W różnych tekstach rozsypanych na ponad 200 stronach zbioru Najder, opowiadając o swojej rodzinie, młodzieńczych fascynacjach, wchodzeniu w rolę ojca i wreszcie ogólniej: o aspirującej klasie średniej, przedstawia losy polskiej transformacji, której jako rocznik 1974 jest znakomitym sejsmometrem.
Reklama
Plus Minus
„Żar”: Chęć bycia silniejszym
Kiedy Jan Englert, dyrektor Teatru Narodowego, zagrał swoją najlepszą teatralną rolę? Wtedy, gdy przestał być dy...
Plus Minus
„EA Sports FC 26”: Skazani na piłkarski sukces
„EA Sports FC 26” dowodzi, że można rozwijać się poprzez podział.
Plus Minus
„The Critic”: W teatrze zbrodni
Na ile krytyk może spoufalać się z tymi, o których pisze? W rozwikłaniu tej zagadki pomaga „The Critic”.
Plus Minus
„Dzikość”: Emocje w parku narodowym
W epoce wydumanych thrillerów skupiona na człowieku „Dzikość” przez większość czasu satysfakcjonuje.
Plus Minus
Gość „Plusa Minusa” poleca. Prof. Przemysław Czapliński: Opór wobec siły pieniądza
Potrzebujemy nowych narracji, by zrozumieć historię – sugeruje w nowej książce Caparrós.
