Tylko 19 zł miesięcznie przez cały rok.
Bądź na bieżąco. Czytaj sprawdzone treści od Rzeczpospolitej. Polityka, wydarzenia, społeczeństwo, ekonomia i psychologia.
Treści, którym możesz zaufać.
Reklama
„Pukając do drzwi”: Czterech gości Apokalipsy
„Pukając do drzwi” przypomina, jak trudno jest uwierzyć nieznajomym. I jak zgubne może mieć to skutki.
Jako scenarzysta M. Night Shyamalan miewa świetne pomysły. Jako reżyser potrafi je koncertowo zmarnować. Na szczęście „Pukając do drzwi” jest obrazem przyzwoitym. Oto do domku w głębi lasu, w którym para gejów zatrzymała się wraz z kilkuletnią córeczką, przybywa czwórka nieznajomych. Wdzierają się do środka i oświadczają, że zbliża się apokalipsa. Powstrzymać ją może tylko dobrowolna ofiara złożona z czyjegoś życia.
Reklama
Plus Minus
„Wszystko jak leci. Polski pop 1990-2000”: Za sceną tamtych czasów
Ich nazwiska nie trafiały na okładki płyt, ale to oni ukształtowali dzisiejszy show-biznes.
Plus Minus
„Eksplodujące kotki. Gra planszowa”: Wrednie i losowo
„Eksplodujące kotki. Gra planszowa” to gratka dla tych, którzy nie lubią współgraczy…
Plus Minus
„Jesteś tylko ty”: Miłość w czasach algorytmów
Chemia pomiędzy odtwórcami głównych ról utrzymuje film na powierzchni, także w momentach potencjalnej monotonii.
Plus Minus
„Harry Angel”: Kryminał w królestwie ciemności
Czasem największy horror zaczyna się wtedy, gdy przestajemy okłamywać samych siebie.
Plus Minus
Gość „Plusa Minusa” poleca. Sebastian Jagielski: Czego boją się twórcy
Współczesne kino częściej szuka empatii niż konfrontacji, ale wciąż uważam, że ta druga może być bardzo skuteczna.
