Powoływanie się na przedawnienie nie zawsze jest skuteczne

[b]Tak postanowił Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w wyroku z 26 stycznia 2010 r., I SA/Gd 58/09[/b]

[srodtytul]Jaki jest problem[/srodtytul]

Naczelnik urzędu skarbowego odmówił uznania za zasadne zarzutów dotyczących tytułów wykonawczych obejmujących zobowiązania w VAT. Podobnie postąpił dyrektor izby skarbowej.

Organ wyjaśnił, że w myśl art. 33 pkt 1 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=2CC5C9029314ADB481C9EA73220EA11E?id=179915]ustawy o postępowaniu egzekucyjnym[/link] w administracji podstawą zarzutu w sprawie prowadzonego postępowania egzekucyjnego może być wykonanie lub umorzenie w całości lub w części obowiązku, przedawnienie, wygaśnięcie albo nieistnienie obowiązku oraz błąd co do osoby zobowiązanego.

Zarzuty zgłaszane przez skarżącego zostały uznane za bezzasadne. Sprawa trafiła do WSA.

[srodtytul]Skąd to rozstrzygnięcie[/srodtytul]

Sąd przypomniał, że podstawę prawną zarzutów w postępowaniu egzekucyjnym mogą stanowić wyłącznie okoliczności wskazane w art. 33 ustawy, w szczególności wykonanie lub umorzenie w całości albo w części obowiązku, przedawnienie, wygaśnięcie albo nieistnienie obowiązku itp.

Trafnie więc, zdaniem sądu, organy obu instancji uznały, że podane przez skarżącego okoliczności sprawy odpowiadały podstawom prawnym wskazanym w pkt 1 i 4 wspomnianego przepisu.

Sąd uznał, że organ odwoławczy słusznie stwierdził, że w sprawie brak jest podstawy prawnej dla wydawania postanowienia zawierającego stanowisko wierzyciela w kwestii zgłoszonych zarzutów w sprawie prowadzenia egzekucji wówczas, gdy tym wierzycielem jest sam organ prowadzący tę egzekucję.

W tej sytuacji, gdy wierzycielem jest Skarb Państwa reprezentowany przez naczelnika urzędu skarbowego, który jest jednocześnie organem egzekucyjnym, bezprzedmiotowe było wydanie postanowienia zawierającego stanowisko wierzyciela w sprawie zgłoszonych zarzutów.

Sąd uznał, że postępowanie w sprawie zgłoszonych zarzutów jest postępowaniem o charakterze wpadkowym, w którym podlegają rozpatrzeniu tylko zastrzeżenia odpowiadające podstawom określonym w art. 33 ustawy i dotyczące postępowania egzekucyjnego.