[b]Tak wynika z wyroku WSA w Rzeszowie z 23 marca 2009 r., I SA/Rz 728/08[/b]
[srodtytul]Jaki jest problem[/srodtytul]
Naczelnik urzędu skarbowego określił spółce cywilnej kwotę różnicy VAT do zwrotu na rachunek bankowy w wysokości zero zł oraz ustalił dodatkowe zobowiązanie podatkowe. Zakwestionował prawo podatnika do zwrotu podatku naliczonego na rachunek bankowy z powodu naruszenia przepisu art. 87 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o VAT, ponieważ w jego ocenie podatnik nie wykonał w omawianym okresie czynności opodatkowanych.
Za taką czynność nie można bowiem uznać refakturowania usługi notarialnej, ponieważ nie zostały spełnione powszechnie przyjęte w praktyce, wobec braku uregulowań prawnych, warunki refakturowania usług. Najistotniejszym warunkiem jest ten, który stanowi, że z usługi będącej przedmiotem refakturowania nie może korzystać podmiot, na który wystawiana jest faktura pierwotna, lecz wyłącznie jej finalny nabywca.
Takiego samego zdania był dyrektor izby skarbowej. Spółka wniosła zatem skargę do sądu, który stwierdził, że jest uzasadniona.
