[b]Tak orzekł WSA w Szczecinie 20 sierpnia 2009 r. (I SA/ Sz 401/09).[/b]
Spółka prowadzi działalność gospodarczą polegającą na wydobywaniu surowców mineralnych. Organy podatkowe wydały decyzję ustalającą jej zobowiązanie z tytułu podatku od nieruchomości, według której wszystkie posiadane przez nią grunty zostały objęte podwyższoną stawką przewidzianą dla gruntów związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej.
Spółka nie zgodziła się z tą decyzją w odniesieniu do gruntów, na których zaprzestała wydobywania kopalin i prowadzi ich rekultywację zgodnie z art. 126 ust. 2 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=8404E8B7E06C98E296E431753E95FD37?id=258935]prawa ochrony środowiska[/link]. Jej zdaniem grunty te nie są związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, co oznacza, że organy błędnie wymierzyły podatek od nieruchomości. Po wyczerpaniu toku instancyjnego spółka zaskarżyła decyzję do WSA.
Sąd nie uwzględnił skargi. Stwierdził, że prawo ochrony środowiska nakłada obowiązek rekultywacji gruntów poeksploatacyjnych na wszystkich, którzy prowadzą działalność gospodarczą w zakresie wydobywania kopalin ze złóż. Taki obowiązek wchodzi w zakres tej działalności. To, że jego realizacja związana jest z gruntem, uzasadnia objęcie tego gruntu podwyższoną stawką podatkową.
Ponadto sąd przypomniał, że w orzecznictwie sądów administracyjnych ugruntowany jest pogląd, że opodatkowaniu wyższą stawką podlegają wszystkie grunty zajęte przez prowadzącego działalność gospodarczą, niezależnie od tego, jak są wykorzystywane.