Praczłowiek z lasu

Naukowców amerykańskich skłoniła do takiego wniosku analiza kości nadgarstka kilku przedstawicieli małp człekokształtnych.

Sposób podpierania się na kłykciach, jaki możemy obserwować u współczesnych małp człekokształtnych, wyewoluował co najmniej dwa razy. Skutkiem tych odrębnych procesów ewolucyjnych są dzisiaj różnice pomiędzy sposobem podpierania się na rękach między gorylami a szympansami.

– Mamy bardzo mocne dane na potwierdzenie tych tez – powiedział Daniel Schmitt, profesor antropologii ewolucyjnej w amerykańskim Duke University w Durham. – Ten model ewolucji człowieka powinien skłonić do zmiany dotychczasowych poglądów na ten temat.

Naukowcy z Durham pracujący pod kierunkiem dr Tracy Kiwell przedstawili wyniki swych najnowszych badań w internetowym wydaniu naukowego magazynu „Proceedings of the National Academy of Sciences”.

[wyimek]7 mln lat temu przodek człowieka opuścił gałęzie drzew i zszedł na ziemię[/wyimek]

„Debata na temat dwunożnej postawy człowieka rozpoczęła się jeszcze za życia Karola Darwina i toczy się właściwie do dzisiaj” – piszą autorzy w PNAS.

Środowisko naukowe podzieliły dwie hipotezy: Jedna z nich zakłada, że przodek człowieka żył na ziemi, a poruszał się podobnie jak dzisiejsze małpy człekokształtne. Zwolennicy drugiej uważają, że dwunożny chód i postawę wyprostowaną człowiek zawdzięcza przodkowi, który żył w gałęziach drzew.

Tracy Kivell i Daniel Schmitt porównali kości nadgarstka ponad 104 młodych i dorosłych szympansów zwyczajnych oraz 43 karłowatych (bonobo) oraz 91 goryli.

Odkryli istotne różnice w kształcie tych kości u szympansów i goryli. Goryle, podpierając się na zamkniętej dłoni, stawiają ją pionowo. Ten ruch naukowcy nazywają „kolumnowym”. Szympansy natomiast opierają się na nieco wygiętych nadgarstkach. W rezultacie przegub ręki szympansów ma cechy, których brak u goryli – niewielki grzbiet i wklęsłości, które zapobiegają nadmiernemu wygięciu.

Taka budowa przegubu ręki daje szympansom łatwość poruszania się po ziemi, a jednocześnie pozwala na sprawność rąk podczas wspinania się po gałęziach. Goryle ze swymi „kolumnowymi” nadgarstkami są lepiej przystosowane do poruszania się po ziemi.

Kivell i Schmitt uważają, że właśnie te różnice świadczą o dwóch różnych procesach ewolucyjnych u tych afrykańskich małp.