[b]Rz: Co mówi testament Alfreda Nobla na temat nagrody pokojowej? Za jakie osiągnięcia powinno się ją przyznawać?[/b]
[b]Tore Frängsmyr: [/b]Według testamentu Alfreda Nobla z 1895 roku nagroda pokojowa przewidziana jest dla osób, które „działają na rzecz braterstwa pomiędzy narodami, likwidacji lub zmniejszenia armii”, oraz za organizowanie czy rozpowszechnianie idei konferencji pokojowych. Nobel stawiał zatem na członków ruchów pokojowych. Sam był zresztą zaangażowany w prace różnych pacyfistycznych komitetów. Pierwszą laureatką nagrody pokojowej była kobieta: Beata von Suttner, którą Nobel znał i która była aktywna zarówno w ruchu feministycznym, jak i pokojowym.
[b]Czy przyznanie nagrody Marttiemu Ahtisaariemu jest zgodne z testamentem Nobla?[/b]
Jestem ustosunkowany do tego typu laureatów dość sceptycznie. Politycy bowiem powinni zawsze pracować dla pokoju. To, że otrzymują za to laury, wydaje się nieco śmieszne. O pokój należy walczyć zawsze i uprawiać politykę z pobudek idealistycznych. Mam wątpliwości, czy praca na rzecz pokoju polega na ustawicznym podróżowaniu i uczestniczeniu w wielkich konferencjach.
[b]A czy poprzednie Noble były przyznawane zgodnie z kryteriami fundatora nagrody?[/b]