Narrację w trakcie koncertu poprowadzą znani popularyzatorzy astronomii z Torunia: Jerzy Rafalski i Piotr Majewski. W kulisy powstania muzyki wprowadzi Magda Miśka-Jackowska. Wydarzenie będzie drugą odsłoną cyklu koncertów „Moc Klasyki".
Kompozytor - Gustaw Theodore Holst (1874 -1934) - Angielski kompozytor muzyki poważnej, dyrygent, puzonista i pedagog. Urodził się w rodzinie o korzeniach szwedzko-niemieckich i muzycznych tradycjach od trzech pokoleń. Ojciec Gustawa udzielał lekcji fortepianu i był organistą w lokalnym kościele. Przyszły kompozytor zaczynał od nauki gry na fortepianie i organach. Niestety zapalenie nerwu ramiennego uniemożliwiło mu karierę wirtuoza. W wieku 12 lat zaczął komponować, a jego wzorem był Edward Grieg. W 1893 roku rozpoczął studia w słynnej Royal College of Music, gdzie uczył się gry na puzonie oraz kompozycji u Ch. Stanforda. W czasie studiów zaprzyjaźnił się ze słynnym później kompozytorem Ralphem Vaughanem Williamsem, który silnie wpłynął na indywidualny styl Holsta. Ze względów rodzinnych kompozytor porzucił pracę puzonisty dla stałej posady nauczycielskiej nie zaniedbując przy tym pracy twórczej. Pracował w wielu szkołach dla dziewcząt, a później na uniwersytetach - w tym również na jego macierzystej uczelni Royal College of Music. Przez 24 lata piastował stanowisko dyrektora muzycznego w Morley College. Cieszył się dużym uznaniem jako profesor puzonu. Twórczość Holsta jest inspirowana XIX-wiecznym stylem Ryszarda Wagnera, ludowymi pieśniami, popularnymi piosenkami angielskimi, muzyką afrykańską i literaturą sanskrycką. Krytycy opisywali jego styl jako surowy i intelektualny. Największą sławę przyniosła mu suita orkiestrowa „Planety" dzięki której wstąpił do panteonu kompozytorów angielskich. Muzyczne dokonania Holsta wpłynęły później na twórczość takich sław jak B. Britten, M. Tippett, E. Rubbra. Prywatnie był podobno nieśmiałym i skromnym człowiekiem.
Kompozytor - Richard Strauss (1864-1949) - Czołowy niemiecki kompozytor przełomu XIX i XX wieku. Był synem waltornisty Franza Straussa i śpiewaczki Josephine Pschorr. Uczył się gry na fortepianie i skrzypcach, a będąc w liceum pobierał nauki kompozycji i orkiestracji. W wieku 18 lat wstąpił na uniwersytet w Monachium aby studiować filozofię, estetykę i historię sztuki, ale po roku porzucił studia i wyjechał do Berlina. W wieku 21 lat zatrudnił się jako asystent słynnego dyrygenta Hansa von Bülowa, który docenił jego kompozycje i stał się jego protektorem. Strauss był dyrygentem najlepszych orkiestr w Meiningen, Monachium, Berlinie i Wiedniu, odbył wiele zagranicznych tourneé - w tym również po Stanach Zjednoczonych. Był w pełni docenionym artystą za życia, pełnił rozliczne funkcje zawodowe, posiadał tytuł doktora Honoris Causa na Uniwersytecie w Heidelbergu, pracował jako pedagog, zarządzał Operą Wiedeńską, założył stowarzyszenie muzyków broniące praw autorskich. Inspiracje do swoich dzieł czerpał z XIX-wiecznej symfoniki (F. Mendelssohn, H. Berlioz, R. Schumann, J. Brahms), ale szczególną estymą darzył twórczość Ryszarda Wagnera, która stała się jego drogowskazem. Szybko wypracował własny styl łączący muzykę końca XIX wieku i najnowsze trendy muzyki I połowy XX wieku. Zasłynął szczególnie dzięki utworom programowym do których zaliczają się poematy symfoniczne. Skomponował też kilka granych po dziś dzień oper i 150 pieśni. Jego żoną i muzą była niemiecka sopranistka Pauline de Ahna dla której napisał wiele swoich dzieł.
- "Rzeczpospolita" jest patronem medialnym wydarzenia.
