„Projektowałem już wszystko oprócz lotniska i katedry” – powiedział w telefonicznym wywiadzie dla dziennika „Christian Science Monitor” Jean Nouvel na wieść o przyznaniu mu tegorocznej nagrody Pritzkera. „Staram się nadawać każdemu projektowi indywidualny charakter, używając technologii i materiałów, których dostarcza architektom dzisiejsza nauka”. Właśnie używanie nowych technologii w sposób poetycki, a także operowanie światłem i przezroczystością przyniosły sławę urodzonemu w 1945 roku architektowi. Projektował na całym świecie, między innymi we Francji, Włoszech, Szwajcarii, Islandii, Anglii, Japonii, USA, Meksyku i na Tajwanie. Jest znany z projektu Instytutu Arabskiego IMA w Paryżu, Guthrie Theater w Minneapolis, wieży Agbar w Barcelonie, rozbudowy opery w Lyonie, centrum kulturalno-kongresowego w Lucernie, centrum Andel w Pradze, czy 75-piętrowego wieżowca przy 54. ulicy, po sąsiedzku z muzeum sztuki nowoczesnej (MoMA) w Nowym Jorku. W 1989 roku Nouvel zwyciężył w konkursie na 425-metrowy budynek, najwyższy na świecie, który miał stanąć w paryskiej dzielnicy La Defense. Jego „wieżowiec bez końca” (Tour Sans Fins) nie został zbudowany.