Dwór w Stryszowie zbudowany został prawdopodobnie pod koniec XVI w. przez Adama Suskiego. Pierwotnie miał charakter obronny, był wielokrotnie przebudowywany i modernizowany. W XVIII w. uległ poważnym zniszczeniom w czasie pożaru. Na polecenie ówczesnego właściciela Kazimierza Wilkońskiego został wyremontowany i zasadniczo w takiej formie przetrwał do dziś.
O pierwotnym kształcie i obronnej funkcji świadczy masywny, zbudowany z piaskowca parter. Piętro jest częściowo drewniane, kiedyś wszystkie ściany i stropy ozdobione były barokową polichromią, która zachowała się już tylko na sufitach w salonie i dawnej kaplicy.
Kolejną modernizację dwór przeszedł w XIX w. – wymurowano wtedy m.in. dwa piękne klasycystyczne kominki, a na zewnątrz urządzony został rozległy park w stylu angielskim.
Po II wojnie światowej obiekt popadł w ruinę. Pełnił różne funkcje: był siedzibą PGR, mieściła się tu szkoła, odbywały zabawy wiejskie. Dworski park został wycięty, a teren przeznaczony pod działki budowlane. Los zabytku odwrócił się dopiero pod koniec lat 50. XX wieku, gdy przeszedł pod opiekę muzealników z Wawelu.
Wśród eksponatów prezentowanych w Stryszowie znajduje się fortepian, na którym ponoć grał sam Fryderyk Chopin. Wniosek taki wysnuto, porównując trasę podróży kompozytora z pieczęciami celnymi na instrumencie.
