Aromaterapia - zapachy dla ducha i dla ciała

Aromatyczne olejki doceniane były przed tysiącami lat głównie na Wschodzie. Esencje zapachowe wykorzystywano do obrzędów religijnych, ale też do dbania o zdrowie i urodę i zachowanie młodości. Pachnące olejki stosowano do odmładzających i  relaksujących masaży. Tak jak dziś. Już skarżącej się na bezsenność Kleopatrze egipscy medycy zalecali sypianie na poduszce wypełnionej płatkami róż, a po otwarciu grobowca Tutanchamona w 1922 roku( 32 wieki po śmierci faraona!) zapach olejków eterycznych był wciąż wyczuwalny.

Jak silne może być doznanie zapachu, niech świadczyć choćby obłęd bohatera „Pachnidła" Patricka Süskinda, opętanego ideą skomponowania najpiękniejszego aromatu. Ten człowiek, postrzegający świat przez pryzmat zapachów, w skórze i ciele dziewic widzi źródło, z którego może pozyskać składniki idealnego pachnidła.

Dawniej aromaterapię doceniano głównie ze względu na możliwość wykorzystania jednego z podstawowych zmysłów – węchu, i zdolności wchłaniające skóry. Wdychanie niektórych zapachów powoduje powstawanie w mózgu substancji chemicznych, które działają na stres i zmęczenie. Inne natomiast, przyjmowane przez skórę, działają leczniczo.

Współczesny termin „aromaterapia" stworzył w latach 20. Ubiegłego wieku chemik Rene-Maurice Gatefosse, który poświęcił życie badaniu właściwości olejków eterycznych, a wiedzę o nich zawarł w książce pod tym właśnie tytułem.  Olejkami zainteresował się, gdy poparzył się w laboratorium podczas wytwarzania perfum. Intuicyjnie wraził dłoń do naczynia z olejkiem lawendowym i nie mógł wyjść ze zdumienia, jak szybko minął ból, a oparzenie się zagoiło. Zajął się wówczas badaniem  bakteriobójczych, odkażających i przeciwzapalnych właściwości olejków.

Leczenie ulotnością

Aromaterapia nie jest leczeniem zapachem jako takim. Chodzi tu raczej o wykorzystanie lotnych substancji wytwarzanych przez rośliny. Niektóre z nich zawierają nawet kilkaset składników, z  których wielu jeszcze nie zdołaliśmy poznać.

Aromaterapię stosuje się dla poprawy koncentracji, leczenia infekcji dróg oddechowych, zmniejszenia bólu, uspokojenia albo pobudzenia. Zagorzali zwolennicy twierdzą, że aromaterapia stanowi alternatywę dla medycyny konwencjonalnej. My jednak będziemy się trzymać teorii, że jest ona jedynie czynnikiem wspomagającym konwencjonalne leczenie. Zgodzić się można natomiast bez większych sprzeciwów, że człowiek wrażliwy na zapachy lepiej się czuje, gdy do mózgu docierają takie aromaty, które wywołują pożądane reakcje.

Bazylia na skupienie, goździki na ból

Olejki aromatyczne stosuje się w parówkach, kąpielach, do masaży i okładów, inhalacji i maseczek, do płukania gardła i ust. Konieczne jest uważne rozcieńczenie specyfiku, który dawkuje się w kroplach.

I tak na przykład dla uspokojenia i poprawy nastroju możemy sięgnąć po olejek lawendowy, różany lub mandarynkowy. Gdy mamy kłopoty z koncentracją – pomoże nam wdychanie aromatów olejku miętowego, bazyliowego lub rozmarynowego.

Aromaterapeuci wskazują, że wdychanie zapachu róż pomoże na dolegliwości związane z dolegliwościami menstruacyjnymi, szałwia złagodzi stres, a jaśmin odpręży. Sosna ułatwi odkrztuszanie, eukaliptus złagodzi bóle mięśni.

Uwaga na przeciwwskazania

Lekarze   przyznają, że niektóre olejki eteryczne mają dobroczynne działanie i mogą wspomagać leczenie. Ostrzegają jednak, że niewłaściwe stosowanie może przynieść więcej szkody niż pożytku i spowodować poważne kłopoty zdrowotne.

A przeciwwskazań jest wiele.