Lekcja geometrii

Rz: „W Anglii osiedliło się tylu Polaków‚ że prędzej czy później któryś z nich musiał zaistnieć w modzie. Krzysztof jest pierwszy” – tak napisała o panu Sarah Mower z „Vogue’a”. Potem następują komplementy o kolekcji. Dużą miał pan konkurencję?

Krzysztof Stróżyna:

Nie jestem jedynym wyróżnionym. Tych nagród jest więcej‚ przyznawane są co sezon. Niektórzy dostali ją nawet kilka razy. Top Shop sponsoruje teraz ośmiu projektantów.

Kto jest w jury przyznającym New Generation?

To panel składający się się z redaktorów mody‚ na przykład z „Vogue’a”‚ tzw. buyerów‚ czyli ludzi odpowiedzialnych za wybór towaru w dużych domach towarowych‚ jak Selfridges czy Harvey Nichols. Są także ludzie z kierownictwa szkoły Saint Martins i dyrekcja London Fashion Week. Gremium samych VIP-ów mody.

Pan pokazał swoją kolekcję w lutym. Jury widziało te rzeczy wcześniej?

Oglądali to już w listopadzie.

Co im się spodobało najbardziej?

Nie wiem‚ tego nie mówią. Przyznają nagrodę i już. Wiem tylko‚ że zwrócili szczególną uwagę na sukienkę z metalowymi wykończeniami.

Uszył pan swoją kolekcję w Polsce. W jakiej fabryce?

Tego nie mogę zdradzić. Obawiam się konkurencji. Jak napiszecie to w gazecie‚ ktoś może wskoczyć na moje miejsce.

Sądząc po rezultatach‚ szyją świetnie.

To niewielki zakład‚ ale bardzo fachowy. Przyjeżdżałem tam wiele razy‚ pilnowałem konstrukcji‚ szycia‚ wykończenia. Wszystko doskonale zrobili. Miałem wspaniałą konstruktorkę. Jednak przygotowanie tego było bardzo czasochłonne. Przez pół roku połowę czasu spędzałem w Polsce.

Tę wielką drewnianą biżuterię, którą zauważone na pokazie, też pan zamawiał w Polsce?

Tak‚ robi ją dla mnie ktoś‚ kto rzeźbi w drewnie. Tego nazwiska też nie chciałbym wyjawić.

Jak trafił pan z Polski do Londynu i do tej najsłynniejszej szkoły mody na świecie?

Jestem z Ustronia Morskiego. Chodziłem do liceum w Kołobrzegu‚ ale z dzisiejszej perspektywy czas ten uważam za stracony. Uczyłem się tylu niepotrzebnych rzeczy. Lubię się uczyć‚ ale chciałbym‚ żeby to czemuś służyło. Moda zawsze mnie interesowała‚ już od siódmej klasy oglądałem wszystkie magazyny‚ które kupowała mama. Myślałem o studiowaniu malarstwa‚ ale w końcu poszedłem na anglistykę w Poznaniu. Jednocześnie uczyłem się w prywatnej szkole artystycznej. Wiedziałem‚ że żeby dostać się tu na studia‚ trzeba znać angielski na poziomie akademickim. Zdałem egzamin kwalifikacyjny z angielskiego i przyjechałem do Saint Martins na rozmowę kwalifikacyjną. Dyrektorka pytała mnie o różne rzeczy‚ o życie‚ modę‚ na moje prace ledwo spojrzała. Nawet portfolio otworzyła na niewłaściwej stronie. Ale zostałem przyjęty.

Jak będzie wyglądała pana współpraca z Top Shopem?

Top Shop wybranymi przez siebie projektantami zajmuje się przez dwa do czterech sezonów. Sponsoruje im pokazy‚ które są bardzo drogie. Przez ten czas projektant przygotowuje swoje kolekcje‚ które ma prawo sprzedawać w Top Shopie. To dla młodego człowieka okazja‚ żeby dotrzeć do klientek‚ wyrobić sobie nazwisko.

Nie podetną panu skrzydeł? Przecież takie sukienki jak na pokazie trudno będzie sprzedać. Będzie pan musiał dostosować się do potrzeb rynku.

Dla Top Shop projekty będą uproszczone‚ uszyte z mniej luksusowych tkanin. Teraz szyję głównie ze specjalnie usztywnianej bawełny. To będzie produkt komercyjny. Wiadomo‚ że pokaz mody ma inne wymagania niż kolekcje handlowe. Ale i tak te rzeczy będą miały mojego ducha‚ będę dbał o jakość tkanin. Tak jak Lagerfeld‚ który zrobił kolekcję dla H&M. A ceny będą jak w Top Shopie.

Czy w Polsce będzie można kupić pana ubrania?