Podstawą wyposażenia apteczki są środki opatrunkowe. Otarcia, odciski to najczęstsze konsekwencje wielogodzinnych wędrówek w nieodpowiednich butach.
Na wszelki wypadek warto spakować na wakacje środki opatrunkowe, tj. jałową gazę i gaziki, plaster bez opatrunku i altacet do okładów na skręcenia lub opuchnięcia. Gdy pieką stopy, puchną nogi, ulgę przyniesie posmarowanie łydek np. żelem lioton. Prawdziwą udręką podczas letnich wycieczek bywają pęcherze na stopach. Dlatego warto mieć specjalne plastry, np. hansaplast, które łagodzą ból, a zawarty w nich żel wchłania płyn nagromadzony w pęcherzu. Taki opatrunek sam się odkleja, gdy rana całkowicie się zagoi. Do dezynfekcji obtarć i zranień przydadzą się woda utleniona, spirytus salicylowy, saszetki leko, odkażający żel rivel. Warto też wziąć ze sobą zestaw wodoodpornych plastrów z opatrunkiem, kilka jałowych gazików w oddzielnych opakowaniach, dwa – trzy bandaże opatrunkowe, bandaż elastyczny.
[srodtytul]Na rany i biegunki[/srodtytul]
Do odkażania ran przyda się natomiast rivanol o stężeniu 0,1 – 0,5 proc. To środek, który ma jeszcze jedno zastosowanie. Podany doustnie w ilości 50 mg trzy – cztery razy dziennie leczy biegunkę i stany zapalne żołądkowo-jelitowe, a jak wiadomo to jedna z częstych dolegliwości wakacyjnych i powakacyjnych związanych ze zmianą klimatu, wody i jedzenia. Dlatego środków przeciw biegunce nie powinno zabraknąć w podróżnej apteczce. – Rivanol można zastąpić tabletkami imodium lub saszetkami smecty (proszku rozpuszczalnego w wodzie) bądź co najmniej węgla w tabletkach. Gdy dopadnie nas biegunka, dużo pijmy, by się nie odwodnić. Kiedy zaszkodzi nam jedzenie objawiające się bólem brzucha i gorączką, to znak, że się zatruliśmy. Zażyjmy np. salotannal. Jeśli w ciągu dwóch – trzech dnia biegunka nie ustąpi, gorączka nie spadnie, nasili się ból, nie leczmy się dłużej sami. Koniecznie skontaktujmy się z lekarzem – radzi Izabella Konieczna, lekarz rodzinny.
Siedząc na trawie łatwo o przeziębienie pęcherza. Na wakacje weźmy więc furagin, to środek przeciwbakteryjny stosowany w przypadku bakteryjnego zapalenia dróg moczowych (dawkowanie: 0,1 – 0,2 g, co 8 godz. przez 7 – 10 dni). Przydatny może być również alliofil. – To rodzaj liofilizowanego czosnku, który ma działanie bakteriostatyczne. Stosuje się go w chorobach dróg oddechowych, moczowych i układu pokarmowego (dawkowanie: 1 – 2 tabl. 3 – 4 razy dziennie) – wyjaśnia Konieczna