W „Ziemi obiecanej" Władysława Reymonta, sfilmowanej przez Andrzeja Wajdę, jest scena, w której trzech młodych ludzi mówi sobie: „Ja nie mam nic, ty nie masz nic, on nie ma nic (...) To razem właśnie mamy tyle, w sam raz tyle, żeby założyć wielką fabrykę".
W 2007 roku w Ameryce spotkało się trzech raperów – Sean Diddy Combs, Jay Z i 50 Cent. Skomponowali i nagrali piosenkę zatytułowaną „I Get Money: Forbes 1-2-3 Billion Dollar Remix". Bohaterowie Reymonta ponieśli klęskę. Ale dla raperów Ameryka, po dekadach dyskryminacji ich przodków, właśnie teraz staje się ziemią obiecaną.
Zawarta w tytule wspomnianego przeboju wyliczanka, której celem jest zdobycie miliarda dolarów i znalezienie się w corocznym zestawieniu prestiżowego magazynu „Forbes" publikującego nazwiska najbogatszych ludzi świata, nie była czystą zabawą. „Forbes" doniósł, że pierwszy miliard zarobiony przez raperów stał się faktem. W jego zdobyciu niebagatelną rolę odegrał Dr. Dre.
Jego przykład pokazuje, że już dawno minęły czasy, kiedy najsłynniejsi muzycy dochodzili do bogactwa, komponując piosenki, wydając płyty albo koncertując w pocie czoła jak rok długi po całym świecie. Dziś największe gwiazdy nie różnią się tak bardzo od funduszy inwestycyjnych wykładających pieniądze na to, co przynosi zysk – przesuwających środki na nowe segmenty rynku, w zależności od zmian popytu i podaży.
