Po wydaniu publikacji dotyczącej utraconych zabytków policjanci ze Szczecina otrzymali informację, że w końcu lat 80. XX w. tablice przekazano prywatnej osobie w Toruniu. Okazało się, że osoba ta zmarła prawie dziesięć lat temu, lecz dr Łuczak, prowadząc dalsze poszukiwania, odnalazł w magazynie pracowni konserwatorskiej w Toruniu trzy z poszukiwanych tablic. Najstarsza z nich datowana jest na 1656 rok.
W czasie prac związanych z rejestrowaniem i katalogowaniem zabytków najwięcej, bo 29, brakujących obiektów policjanci stwierdzili w katedrze kamieńskiej. Jednym z najcenniejszych utraconych zabytków jest gotycki mszał z 1493 roku. Został on skradziony ze skarbca kontrkatedry pw. Jana Chrzciciela w czerwcu 1998 roku. Podobny los spotkał w 2007 roku obraz przedstawiający ukrzyżowanie Jezusa pochodzący z połowy XIX w., który znajdował się w kościele w Niemicy. Poważne straty odczuł także kościół filialny pw. Niepokalanego Poczęcia NMP w Karsiborzu (obecnie dzielnica Świnoujścia), skąd pod koniec 1994 r. skradziono pięć rzeźb pochodzących z końca XV w.
– Część zabytków została skradziona w latach 90. i później. Część nie figuruje w bazie Narodowego Instytutu Muzealnictwa i Ochrony Zbiorów, bo utracono je przed wpisaniem ich do niej. Czasem fakt utracenia zabytku wychodzi po latach – opisuje dr Łuczak.
Publikacja, którą wydano również w języku angielskim, trafiła do policjantów, Straży Granicznej i służb konserwatorskich, została też udostępniona w wersji elektronicznej na stronach internetowych zachodniopomorskiej policji.
Podobne programy poświęcone zabytkom policja zrealizowała wcześniej w powiecie polickim, stargardzkim i w Szczecinie. Tylko na terenie powiatu polickiego funkcjonariusze stwierdziliśmy brak 27 zabytków. W wielu przypadkach administratorzy świątyń od policji dowiadywali się, że powinni mieć w swoich zasobach konkretne obiekty.
Wśród utraconych dzieł znalazły się m.in. dwa stojące jednoświecowe neobarokowe świeczniki ołtarzowe stanowiące wyposażenie kościoła w Nowym Warpnie. Z ich opisu wynika, że zostały one ufundowane 19 września 1936 roku z okazji 75. rocznicy cechu kominiarzy przez żony członków cechu. Spiralnie skręcone trzony posiadały baniaste ośmiopłatkowe podstawy. Prawdopodobnie zaginęły one w latach 1987–1997.
