Media w Sejmie: o co ta awantura

Ośmiostronicowy dokument „Nowe Centrum Medialne" został opublikowany na stronie internetowe Sejmu. W pierwszej części uzasadnia on przyczynę zmian. Czytamy w nim, że obecnie poruszanie się dziennikarzy po parlamencie nie jest regulowane konkretnymi i jednoznacznymi przepisami, a miejscem funkcjonującym na zasadach quasi-centrum medialnego Sejmu jest tzw. "stolik dziennikarski", kilka foteli i stołów zajmowanych przez kilkadziesiąt osób w holu na I piętrze.

Jego autorzy uzasadniają też potrzebę zmian „ chaosem" w relacjach mediów z dziennikarzami i tworzącym się bałaganem organizacyjnym. „Codziennością są gonitwy za posłami po korytarzach sejmowych. Reporterzy wymuszają komentarz lub nagranie w najbardziej niekomfortowych okolicznościach". (np. przy drzwiach toalety).

Zdaniem autorów obecna sytuacja uniemożliwia również równy dostęp mediów do polityków. Dyskryminowane są mniejsze redakcje, niezdolne do konkurencji z dużymi koncernami medialnymi. „Przedstawiciele największych redakcji są w stanie obsługiwać prac Parlamentu (posiedzenia) nawet w 20-30 osób (...), co skutecznie monopolizuje np. konferencje prasowe"- czytamy.

Ponadto „Dostęp dziennikarzy do Sejmu w obecnym systemie podlega bardzo ograniczonej weryfikacji i kontroli". Kancelaria Sejmu przytacza dane, z których wynika, że teoretycznie, gdyby wszyscy uprawnieni do tego dziennikarze i pracownicy mediów zdecydowali się relacjonować konkretne posiedzenie Sejmu, w budynku parlamentu mogłoby pojawić się ponad 800 osób jednocześnie. W Parlamencie Europejskim dla porównania jest w sumie ok. 900 różnych akredytacji, nie wiele więcej niż na Wiejskiej.