Trzech sojuszników. Rosja i Korea Północna walczą, Chiny milczą

– Chiny nie są wprowadzone w specyfikę bilateralnej wymiany i współpracy między Koreą Północną a Rosją – powiedział rzecznik chińskiego Ministerstwa Spraw Zagranicznych Lin Jian, pytany o wysyłanie wojsk przez Pjongjang na wojnę z Ukrainą.

– To dwa suwerenne państwa. (…) To ich sprawa – dodał.

Według informacji prezydenta Wołodymyra Zełenskiego i Pentagonu na bezpośrednim zapleczu frontu skoncentrowano już 10–11 tys. żołnierzy Kim Dzong Una. Ukraińscy żołnierze twierdzą, że już w poniedziałek wpadli oni pod ostrzał artyleryjski.

Czytaj więcej

Konflikty zbrojne

Gen. Roman Polko o wyszkoleniu żołnierzy z Korei Północnej: Armia pokazowa

To jest armia pokazowa z przestarzałym sprzętem, niewyszkolona i kompletnie nieprzygotowana do dz...

Na razie jednak Koreańczycy nie podejmują ofensywnych działań i nie wiadomo, czy podejmą. Część ekspertów wojskowych sądzi, że Rosjanie użyją ich tylko jako sił wspomagających, „w ostateczności tylko do kopania okopów”. Wskazuje na to ich dość lekkie uzbrojenie: tylko w broń strzelecką, granatniki przeciwpancerne i moździerze.

Cicha zgoda Pekinu na koreańskie zaangażowanie w wojnę i jej skutki

Zachód, a przede wszystkim USA, nie wierzą jednak, by Rosja i Korea Północna były aż tak suwerenne, by bez porozumienia z Chinami przewieźć kilkanaście tysięcy żołnierzy znad Pacyfiku pod Kursk. Ale Pekin tylko „wyraża nadzieję, że (Rosja i Korea Płn.) będą unikały eskalacji”, gdy już samo pojawienie się wojsk Kima na froncie jest taką eskalacją.

Waszyngton liczył, że Xi Jinping w jakiś sposób powstrzyma swych sojuszników: Moskwę i Pjongjang. Lider Chin spotkał się z Władimirem Putinem na październikowym szczycie BRICS w Kazaniu. USA doszły chyba do wniosku, że nie próbował tam wpływać na rosyjskiego przywódcę, dlatego dzień po rozmowie obu polityków po raz pierwszy publicznie potwierdziły informację o wyjeździe Koreańczyków na wojnę.

– Chiny nie są zbyt szczęśliwe z tego, jak rozwija się sytuacja, ale próbują ukryć swoje niezadowolenie – powiedział BBC Christopher Green z International Crisis Group.

Jednak inni analitycy wskazują, że Pekin prowadzi bardzo skomplikowaną grę: z jednej stron chce osłabić obecny system stosunków międzynarodowych (który według niego jest proamerykański), z drugiej obawia się ewentualnego chaosu na świecie. „Chęć Pekinu zmienienia obecnego porządku powstrzymywana jest zależnością od tego właśnie porządku. Chińska gospodarka jest zbyt zależna od USA i jego partnerów, by ryzykować ostre sankcje” – sądzi Michael Schuman z Atlantic Council.

Czytaj więcej

Opinie polityczno - społeczne

Dominik Mierzejewski: Chińska gra wokół Ukrainy. Czy Pekin nadal będzie popierać Putina?

W Chinach wyrażanie poparcia dla Rosji oznacza dziś tak naprawdę okazywanie lojalności wobec prze...

Xi Jinping prowadzi więc bardzo ostrożną politykę, nie reagując na działania sojuszników, ale też cały czas próbując poprawić stosunki z częścią państw Zachodu (np. Wielką Brytanią). – Wielka maskarada – mówi o polityce Pekinu Mathieu Boulegue z Center for European Policy Analysis.

Ale eksperci sądzą też, że tak mocne zbliżenie Moskwy i Pjongjangu musi jednak denerwować Xi. – Na urodziny Putina Kim Dzong Un nazwał go swym „najbliższym towarzyszem”. Gdybyście byli Xi Jinpingiem, to co byście wtedy pomyśleli? – zastanawia się Aidan Foster-Carter.

– Korea Północna może być bardziej zależna od Rosji, a to znaczy, że będzie mniej zależna od Chin, pozbawiając Pekin możliwości wpływania na swą politykę – wyjaśnia czeski sinolog Jan Svec.

Koreańczycy już dowiedzieli się, że ich synów wysłano na wojnę

Nie wiadomo jednak, czy Pjongjang dostanie od Moskwy to, co chce, a czego nie otrzymał od Pekinu: nowoczesne technologie wojskowe, przed wszystkim rakietowe, ale i nuklearne. Na razie otrzymał tylko obietnicę dostaw kilkuset tysięcy ton ryżu. W wiecznie głodnym kraju to też nie bez znaczenia.

Tym bardziej że Koreańczycy zaczynają okazywać objawy zdenerwowania. Mimo blokady informacyjnej w kraju rozchodzi się wieść o wysłaniu wojsk na wojnę z Ukrainą.

Pierwsi dowiedzieli się o tym mieszkańcy rejonów graniczących z Chinami i korzystający z chińskich sieci komórkowych znajdujących się poza zasięgiem cenzury Pjongjangu. W głąb kraju roznieśli ją komunistyczni oficjele z pogranicza usiłujący wydostać synów z wojska.