W 2019 r. Rzeczpospolita Polska i Japonia obchodzą 100. rocznicę nawiązania oficjalnych stosunków. Równo 100 lat temu, 22 marca 1919 roku, ambasador Japonii w Paryżu Keishiro Matsui notyfikował przewodniczącemu Komitetu Narodowego Polskiego w Paryżu Romanowi Dmowskiemu uznanie przez Japonię – jako pierwsze państwo azjatyckie – niepodległości i suwerenności odradzającego się państwa polskiego.
Nasze wzajemne kontakty mają jednak znacznie dłuższą historię. Świadczy o tym m.in. wizyta w Tokio Józefa Piłsudskiego w 1904 r. czy wieloletnie badania jego brata, Bronisława, znanego etnografa, nad kulturą Ajnów.
Przypadająca w tym roku rocznica jest okazją do refleksji nad relacjami, które przetrwały próbę czasu i niełatwych przemian zachodzących w świecie na przestrzeni ostatniego wieku. Wieloletnia przyjaźń polsko-japońska znajdowała swoje realne odzwierciedlenie w różnych momentach historii, takich jak ocalenie przez Japoński Czerwony Krzyż blisko tysiąca dzieci polskich zesłańców na Syberię czy misyjna działalność w Japonii ojca Maksymiliana Kolbego i brata Zenona Żebrowskiego.
Współpracy nie przerwał nawet wybuch II wojny światowej, a dzięki kooperacji polskiego i japońskiego wywiadu oraz poświęceniu konsula Japonii w Kownie Chiune Sugihary i pierwszego ambasadora RP w Japonii Tadeusza Romera uratowano tysiące polskich Żydów.
Strategiczne partnerstwo
Ustanowione w 2015 r. strategiczne partnerstwo polsko-japońskie jest najlepszym dowodem wspólnoty wartości, na której oparta jest nasza współpraca. Utrzymujemy regularne kontakty dwustronne: w ubiegłym roku miałem zaszczyt przyjąć w Polsce ministra spraw zagranicznych Japonii Taro Kono, z którym omówiliśmy kluczowe kwestie międzynarodowe, dotyczące m.in. konfliktu na Ukrainie czy sytuacji na Półwyspie Koreańskim.
