Nie­któ­re naj­waż­niej­sze nie­wia­do­me zo­sta­ły usu­nię­te lub ogra­ni­czo­ne. In­we­sto­rzy by­li prze­ra­że­ni, bo nie wie­dzie­li, czy stre­fa eu­ro ma no­wo­cze­śnie funk­cjo­nu­ją­cy bank cen­tral­ny, czy też ta­ki, któ­ry jest do te­go stop­nia zwią­za­ny prze­pi­sa­mi, że nie jest w sta­nie ura­to­wać na­wet sam sie­bie. Gru­dnio­we dzia­ła­nia EBC, by wspo­móc ban­ki, ja­sno po­ka­za­ły, że ma on moż­li­wo­ści – i wo­lę – by po­wstrzy­mać kry­zys.

Trwa rów­nież dłu­go ocze­ki­wa­na re­struk­tu­ry­za­cja za­dłu­że­nia Gre­cji. Nie bę­dzie ona do­bro­wol­na – chy­ba że, jak ma­wia szef Com­merz­ban­ku Mar­tin Bles­sing, w ro­zu­mie­niu te­go sło­wa przez Hisz­pań­ską In­kwi­zy­cję – ale ob­li­ga­ta­riu­sze przy­naj­mniej wie­dzą, cze­go mo­gą się spo­dzie­wać. Na­wet jed­nak je­że­li za­ło­ży­my, że fi­nan­so­wa fa­za kry­zy­su się skoń­czy­ła, de­cy­den­ci wciąż sto­ją w ob­li­czu kry­zy­su go­spo­dar­cze­go, któ­ry po­głę­bił się z po­wo­du dzia­łań za­rad­czych ma­ją­cych po­wstrzy­mać za­wi­ro­wa­nia na ryn­ku dłuż­nym. Ko­mi­sja Eu­ro­pej­ska w ubie­głym ty­go­dniu pro­gno­zo­wa­ła, że go­spo­dar­ka stre­fy eu­ro skur­czy się w tym ro­ku o 0,3 pro­cent. Pre­mier Ir­lan­dii Eamon Gil­mo­re okre­ślił te da­ne ja­ko „przy­gnę­bia­ją­ce".

Oszczęd­no­ści bu­dże­to­we wy­sy­sa­ją wzrost z go­spo­dar­ki re­gio­nu, bo tłu­mią po­pyt. Śred­nio zaj­mu­je pięć lat, za­nim ko­rzy­ści dla wzro­stu pły­ną­ce z ob­ni­że­nia za­dłu­że­nia rzą­du i de­fi­cy­tu za­czy­na­ją prze­wa­żać nad re­ce­syj­nym wpły­wem cięć bu­dże­to­wych, wy­ni­ka z sza­cun­ków MFW. Jed­no­cze­śnie więk­szość re­cept do­ty­czą­cych zdy­na­mi­zo­wa­nia wzro­stu do­ty­czy stro­ny po­da­żo­wej, w tym „re­form struk­tu­ral­nych", któ­re ma­ją uela­stycz­nić ryn­ki pra­cy, wzmoc­nić kon­ku­ren­cję i zwięk­szyć wy­dat­ki na roz­wój i ba­da­nia. Wszyst­kie po­trze­bu­ją cza­su, by za­dzia­łać.

Gil­mo­re za­su­ge­ro­wał rów­nież, że w nie­któ­rych kra­jach środ­ki oszczęd­no­ścio­we mo­gły­by zo­stać zła­go­dzo­ne. – Mu­si­my się przyj­rzeć, jak moż­na by oży­wić wzrost (...) w ca­łej Eu­ro­pie – po­wie­dział ir­landz­ki pre­mier. Nie dał się jed­nak wcią­gnąć w roz­wa­ża­nia, czy ozna­cza to, że Niem­cy – je­dy­na go­spo­dar­ka, któ­ra ma po­le ma­new­ru, by sty­mu­lo­wać po­pyt – po­win­na prze­jąć ro­lę re­gio­nal­nej lo­ko­mo­ty­wy.