Rynek pracy w branży IT w Polsce dynamicznie się rozwija. Zapotrzebowanie na specjalistów z tej dziedziny, szczególnie na wysoko wykwalifikowanych pracowników i doświadczonych programistów, nieustannie rośnie. Informatycy z Polski są coraz bardziej doceniani w świecie, przez co często otrzymują oferty pracy poza granicami kraju. W rezultacie, specjaliści IT mogą narzucać warunki pracodawcom, uzależniając swoją decyzję o współpracy nie tylko od odpowiedniego wynagrodzenia czy możliwości rozwoju, ale również od proponowanej przez firmę formy zatrudnienia.
Zarówno specjaliści z branży IT, jak też firmy korzystające z ich usług, zwracają uwagę na zgoła odmienne kwestie związane z formą zatrudnienia. W przypadku branży informatycznej, bez wątpienia mamy do czynienia z rynkiem pracownika. W konsekwencji nawiązanie współpracy z wysokiej klasy specjalistą może wymuszać na firmach gotowość na ustępstwa m.in. odnośnie wynagrodzenia, dodatkowych świadczeń i możliwości wyboru formy zatrudnienia. Doświadczeni eksperci coraz częściej wybierają współpracę w formie zlecenia na konkretny projekt, argumentując, że chcą mieć możliwość wyboru zleceniodawcy, czy pracować jednocześnie nad kilkoma zleceniami od różnych kontrahentów.
Etat i samozatrudnienie
W Polsce większość specjalistów IT to w dalszym ciągu osoby zatrudnione na podstawie umowy o pracę. Zmiana trendu dotyczącego formy współpracy występuje dopiero od pewnego czasu, dlatego proporcje wciąż nie są wyrównane. Pracą na etacie często nie są zainteresowani specjaliści IT z kilkuletnim doświadczeniem. Zwykle preferują oni samozatrudnienie bądź inne formy współpracy, zapewniające im większą niezależność. Co również istotne, wynagrodzenia dla informatyków pracujących na umowie o pracę, w związku z wysokimi kosztami zatrudnienia, bywają nawet o 25 – 30 proc. niższe od wynagrodzeń samozatrudnionych specjalistów.
Umowę o pracę preferują studenci ostatnich lat bądź absolwenci kierunków informatycznych, a więc osoby, które dopiero wkraczają na rynek pracy. Ta forma zatrudnienia jest bardziej atrakcyjna na początku kariery zawodowej, gdyż pozwala skupić się na rozwoju i podnoszeniu kwalifikacji bez obaw o pozyskiwanie nowych klientów bądź projektów oraz formalności związane z prowadzeniem działalności.
Pracodawca powinien zdawać sobie sprawę z konsekwencji wyboru określonej formy zatrudnienia. Istotną cechą stosunku pracy jest to, że pracownik zobowiązuje się do wykonania umówionych czynności sumiennie i z dołożeniem należytej staranności. Stosunek pracy jest zatem stosunkiem starannego działania, czego konsekwencją jest określony rozkład ryzyka, które obciąża pracodawcę. Co za tym idzie, to on, co do zasady, ponosi ujemne konsekwencje niezawinionych błędów pracowników i ma obowiązek wypłaty wynagrodzenia także w razie problemów technicznych bądź w przypadku nieosiągnięcia zamierzonego rezultatu ekonomicznego.