Porozumienie polegało na wspólnym zakończeniu produkcji i sprzedaży benzyny uniwersalnej U-95. To paliwo przeznaczone do samochodów z silnikami starszej generacji. Z inicjatywą porozumienia wystąpił Orlen, który przygotowując plan zakończenia sprzedaży tej benzyny za niezbędne uznał przeprowadzenie go wspólnie z Grupą Lotos.
Urząd w swoim rozstrzygnięciu z końca 2007 r. nie kwestionował wycofania paliwa z obrotu, a jedynie wspólne uzgodnienie działań pomiędzy firmami, będącymi konkurentami. UOKiK uznał, że celem zawartego porozumienia było niedopuszczenie do sytuacji, w której jeden z przedsiębiorców wycofa się z produkcji i sprzedaży U-95, a drugi zdominuje sektor. Działając w ten sposób spółki ustaliły sposób zachowania i wyeliminowały wszelką niepewność co do poczynań konkurenta.
Za praktyki naruszające konkurencję na przedsiębiorców zostały nałożone kary pieniężne: 4,5 mln zł na Orlen oraz 1 mln zł na Grupę Lotos.
Zgodnie z prawem przedsiębiorca, wobec którego została wydana decyzja przez prezesa UOKiK, może się odwołać do Sądu Ochrony Konkurencji i Konsumentów. Od wyroku SOKiK przysługuje możliwość złożenia apelacji w Sądzie Apelacyjnym.
Spółki skorzystały z przysługującego im prawa i odwołały się od decyzji. Sądy kolejnych instancji podzielały jednak argumentację Urzędu. 11 lutego 2011 roku Sąd Apelacyjny potwierdził, że doszło do niedozwolonego porozumienia. Utrzymane zostały również sankcje finansowe nałożone na PKN Orlen oraz Grupę Lotos.
