Zespoły porozumiewawcze powoływane przez dyrektorów okręgowych urzędów górniczych, począwszy od lat 90. XX wieku, są próbą gaszenia konfliktów w zarodku – informuje Wyższy Urząd Górniczy
Aprobatę społeczną generują dochodów do budżetu gminy i miejsca pracy dla okolicznej ludności oraz zmiany na mapie gospodarczej regionu. To fundamenty akceptacji, ale nieustannie podkopywane przez wybuchające co jakiś czas niezadowolenie z oddziaływania eksploatacji na otoczenie.
Dyskomfort powodowany przez wstrząsy wysokoenergetyczne towarzyszące górnictwu, które jest ingerencją w górotwór, jest jedną z przyczyn społecznego niezadowolenia. Występują one wszędzie tam, gdzie prowadzona jest eksploatacja. Ich częstotliwość i energia jest różna, ale każdy reaguje na nie według indywidualnej wrażliwości i doświadczeń. W latach 80-tych ubiegłego wieku tylko na Górnym Śląsku wstrząsów wysokoenergetycznych odnotowywano ponad trzy tysiące w skali roku, w ostatnich latach zdarza się ich ok. 700. To efekt nie tylko mniejszego wydobycia, ale również skutek postępu technicznego i prowadzonej w kopalniach profilaktyki (pasywnej czyli odpowiedniego do warunków geologicznych planowania robót górniczych i organizacji pracy oraz aktywnej czyli prowokowania wstrząsów odprężających górotwór). Nic nie jest dane raz na zawsze, dlatego strażnikiem efektywność profilaktyki tąpaniowej jest ekspercka Komisja do spraw Ochrony Powierzchni działająca przy Wyższym Urzędzie Górniczym. W 2012 roku odbyła ona sześć posiedzeń, w trakcie których zaopiniowała m.in. dokumentację górniczej intensywności sejsmicznej, czy program eksploatacji i ochrony powierzchni kilku kopalń (zarówno węgla, jak i miedzi).
Komisja do spraw Ochrony Powierzchni pracuje w 17 -osobowym składzie, pod przewodnictwem Tomasza Białożyta. Prezes WUG powołał do pracy w tym gremium uczonych i specjalistów ze wszystkich wiodących w tej dziedzinie jednostek naukowo badawczych i uczelni.
Niezależnie od Komisja do spraw Ochrony Powierzchni rozwiązywaniem konfliktów towarzyszących działalności górniczej zajmuje się obecnie 17 Zespołów Porozumiewawczych do spraw oceny i koordynacji eksploatacji górniczej. Są one platformą trójstronnej współpraca nadzoru górniczego z samorządami i przedsiębiorstwami. Zespoły są powoływane przez dyrektorów Okręgowych Urzędów Górniczych zależnie od lokalnych potrzeb w rejonie ich nadzoru (właściwości miejscowej). W 2012 roku odbyły one 22 posiedzenia (cztery zespoły nie obradowały w ubiegłym roku). W 19 posiedzeniach brali udział pracownicy WUG.
