John Malone z Liberty Media nie wierzy w koniec kryzysu w USA

Rz: Kupiłby pan teraz wyspę w Grecji?

John Malone:

To zależy od ceny. Jeśli byłaby atrakcyjna, rozważyłbym ofertę.

Co do Greków, to myślę, że poradzą sobie z problemami. Jednak obecne działania to w zasadzie kupowanie czasu, którego potrzebują inne kraje regionu, by poukładać swoje sprawy.

Czy kryzys w USA już się skończył?

Amerykę gnębią poważne problemy strukturalne, które prędzej czy później będą musiały zostać rozwiązane.

Gospodarka jest w cieniu potężnego nawisu w postaci pozostałości kryzysu na rynku nieruchomości. On jest dość trwały i nie odchodzi w przeszłość tak szybko, jak byśmy sobie tego życzyli. To kotwica, która będzie hamować rozwój gospodarki i tworzenie nowych miejsc pracy. Do tego dochodzi ogromny deficyt federalny.

Kiedy wypatruje pan oznak poprawy kondycji gospodarki, na jakie punkty kontrolne zwraca pan uwagę?

Dobrym znakiem byłoby np. oczyszczenie atmosfery na rynku budownictwa mieszkaniowego. Niemniej Ameryka jest w bardzo wczesnym stadium wychodzenia z kryzysu. Biznesy i branże, jakie dziś odnoszą sukcesy, przeważnie oparte są na handlu detalicznym. Zwyżki są jednocyfrowe. Powtarzam, największym problemem jest deficyt federalny.

Z drugiej strony pojawiają się sygnały narastania kolejnej bańki spekulacyjnej, np. w branży internetowej.

Rzeczywiście, niektóre oferty publiczne w tym sektorze zostały ostatnio przeprowadzone w oparciu o szalone wyceny. Jednak mimo wszystko to są małe pieniądze. Nawet przewartościowane firmy internetowe mają minimalny wpływ na gospodarkę USA. Nie ma porównania z bańką internetową z roku 2000 i 2001, która znacząco wpłynęła na branżę telekomunikacyjną. Byli w nią zaangażowani prawdziwi inwestorzy. Jej pęknięcie było bardzo bolesne, a gospodarka straciła poważne pieniądze. Dziś w branży zamieszanie generuje kilka nazwisk i firm takich jak Facebook. Nawet jeśli znajdą one inwestorów i zadebiutują na giełdzie, wprowadzając do obrotu 10 czy 15 proc. aktywów przy wysokiej wycenie, to tak naprawdę niewiele się stanie. Kilka osób będzie przez jakiś czas bardzo szczęśliwych, to wszystko.

Większe niebezpieczeństwo widzę w rynku obligacji. Stopy procentowe są dziś utrzymywane przez Fed na sztucznie niskim poziomie. Jeśli zaczną rosnąć, a Fed będzie drukował pieniądze przy jednoczesnym braku reform fiskalnych, możemy wpędzić się w kłopoty. Rynek obligacji jest znacznie większy w USA niż rynek akcji i każda jego zmiana może mieć poważny wpływ na gospodarkę. Nie jesteśmy bezpieczni, dopóki się nie przekonamy, jak Ameryka zamierza sobie poradzić z rosnącym deficytem.

Zbliżamy się do punktu, kiedy zadłużenie USA osiągnie 100 proc. PKB. Nie widzę aktywności władz, które dziś biernie przyglądają się sytuacji i nie mogą się zdecydować, czy dewaluować dolara, drukując pieniądze, czy podjąć jakieś konkretne działania.

A przecież jednym ze sposobów wprowadzenia gospodarki na kurs wzrostu jest zwiększanie zatrudnienia.

To pesymizm czy ostrożność inwestora?

Niestety, jestem pesymistą. Nie sądzę, by amerykański system polityczny działał skutecznie. Wprawdzie prezydent Obama wymienił znaczną część swoich współpracowników gospodarczych, odeszli teoretycy, których zastąpili pragmatycy z realnym doświadczeniem. To dobry znak, ale problemy nie znikają.

Jeśli koszt obsługi długu publicznego zwiększy się wraz ze wzrostem stóp procentowych, dług zwiększy się radykalnie. Wciąż czekamy na konkretne propozycje rozwiązań ze strony prezydenta. Wkrótce się przekonamy, czy system polityczny jest w stanie poradzić sobie z takim problemem, czy zadziałamy doraźnie, odsuwając problem w czasie, na okres po wyborach 2012 r.