Dano temu wyraz jednoznacznie m.in. w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 12 października 2015 r. (sygn. akt V SA/Wa 3664/15). Jakkolwiek orzeczenie to zapadło na płaszczyźnie nieobowiązującej już ustawy z 18 lipca 2001 r. Prawo wodne, to zaprezentowane tam założenia pozostają aktualne również – do oceny uchwał podejmowanych na kanwie art. 443 ust. 4 a obowiązującej ustawy Prawo wodne. Przedmiotem oceny ze strony sądu były zapisy, że kwota dotacji może być przyznana w wysokości do 75 proc. kosztów zadania i do 50 proc. zadania. Sąd uznał, że tego rodzaju zapisy są nieprawidłowe i naruszają obowiązujące wówczas upoważnienia ustawowe do podjęcia uchwały dotacyjnej. W wyroku wskazano: „Sąd podziela pogląd wyrażony w uchwale RIO XI/60/S/2012 w Szczecinie z 9 maja 2012r. że organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego, dysponując kompetencją do określenia zasad udzielania dotacji celowej dla spółek wodnych, powinien w uchwale określić wysokość dotacji w taki sposób (np. wskazać określony procent poniesionych wydatków lub wartość kwotową dotacji), aby beneficjent nie miał wątpliwości, o jaką wielkość dotacji może się ubiegać. W uchwale powinno być ukierunkowanie dla organu decydującego o wysokości dotacji; może to być powiązane np. z wielkością inwestycji, z jej skutkami i celami, interesem danej społeczności."
Z powyższego wynika więc, że sugerowane sposób ustalenia stawki dotacji dla spółek wodnych, nie jest prawidłowy. Raga gminy winna określić stawkę w sposób jednoznaczny, np. 50 proc. kosztów zadania, ale nie do 50 proc., bowiem, pozostawia to zbyt dużo luzu decyzyjnego organowi wykonawczemu. W podobnym tonie wypowiedziano się w uchwale Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w Warszawie z 29 maja 2018 r. (znak 11.164.2018) gdzie podano: „Organ stanowiący gminy, dysponując kompetencją do określania zasad udzielania dotacji celowej dla spółek wodnych, powinien w uchwale określić wysokość przedmiotowej dotacji w taki sposób (np. wskazać określony procent poniesionych wydatków lub wartość kwotową dotacji), aby beneficjent miał wiedzę, o jaką wielkość dotacji może się ubiegać."
Natomiast odrębnej analizy wymaga kwestia określenia podmiotów, objętych dotowaniem. Sugerowany zapis, że o dotację mogą ubiegać się wyłącznie spółki, które nie osiągają zysku, nie znajduje prawnego uzasadnienia. Na uwagę zasługuje m.in. art. 441 ust. 2 ustawy Prawo wodne, który przewiduje, że spółki wodne, zapewniając zaspokojenie potrzeb zrzeszonych w nich osób w zakresie gospodarowania wodami, mogą podejmować prowadzenie działalności umożliwiającej osiągnięcie zysku netto, który przeznacza się wyłącznie na ich cele statutowe. Z koli z art. 443 ust. 2 ww. ustawy wynika, że spółki wodne mogą korzystać z pomocy finansowej z budżetów jednostek samorządu terytorialnego i nie ogranicza on możliwości przyznania pomocy wyłącznie na rzecz spółek, które nie prowadzą działalności w celu osiągnięcia zysku. Zaś na kanwie ww. regulacji prawnych Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w Łodzi w uchwale z 23 maja 2018 r. (znak 17/58/2018) przyjęło: „Z pomocy mogą korzystać wszystkie spółki wodne. Zawężenie kręgu podmiotów wynikające z uchwały oznacza naruszenie art. 443 ust. 4 ustawy Prawo wodne, który zawiera delegację dla organu stanowiącego jednostki samorządu terytorialnego do określenia zasad udzielania dotacji, trybu postępowania w sprawie udzielenia dotacji oraz sposobu jej rozliczania, a nie do określania podmiotów uprawnionych do otrzymania dotacji. Zatem, z powyższego wynika, że rada gminy nie może w uchwale ograniczyć prawa do dotacji spółkom wodnym, które osiągają zysk. ?
—Marcin Nagórek, radca prawny
podstawa prawna: Ustawa z 20 lipca 2017 r. Prawo wodne (tekst jedn. DzU z 2017 r. poz. 1566 ze zm.)
