„Teatr Rysowania” Franciszka Starowieyskiego obrósł legendą. Na oczach publiczności artysta tworzył monumentalne, wieloczęściowe kompozycje. Było to połączenie performance’u i wydarzenia medialnego, podczas którego powstawały widowiskowe dzieła. W tych akcjach ważny był sam proces tworzenia, bo Starowieyski rysując, zarazem podejmował erudycyjny dialog z widzami. Artysta zrealizował dwadzieścia kilka spektakli „Teatru Rysowania”, m.in. w Warszawie, Wenecji, Paryżu, Sewilli, Chicago. Pozostały po nich dynamiczne, zmysłowe kompozycje, zapełnione kłębowiskiem na wpół realnych, na wpół fantastycznych męskich i kobiecych postaci, podszyte refleksją o życiu, śmierci, kosmicznym wymiarze wszechświata Na wystawie w DESA Unicum można zobaczyć wieloelementowy „Teatr Rysowania nr 20. Przeciw Beckettowi” z 1995 roku. (Estymacja 400-700 tys. zł). A także kilka utrzymanych w podobnej estetyce oryginalnych projektów plakatów Starowieyskiego.
Najdroższą wystawioną pracą Tadeusza Kantora, twórcy eksperymentalnego teatru Cricot 2, jest malowany akrylem „Człowiek Atrapa” z 1984 roku. Pomysł tej teatralnej postaci narodził się 20 lat wcześniej, gdy Kantor pracował nad adaptacją spektaklu Witkacego „W małym dworku” i w inscenizacji umieścił w szafie aktorów zwisających z wieszaków. Cena szacunkowa pracy 700-900 tys. zł.
Uwagę przykuwają także mniejsze szkice kostiumów Kantora do spektaklu „Nosorożec” Ionesco, wystawionego w 1961 roku w Starym Teatrze w Krakowie. Ceny 2,6- 6 tys. zł
Reprezentatywnym projektem dla autorskiego teatru Józefa Szajny, realizowanego w Teatrze Studio w Warszawie, jest „Ściana butów” ze spektaklu „Replika” z 1973 roku. Ten wstrząsający asamblaż - z sylwetką człowieka wyklejoną zniszczonymi butami – nawiązuje wprost do wojennych obozowych doświadczeń artysty. Natomiast scenograficzne rysunki kostiumów do spektakli realizowanych przez innych reżyserów („Burzy”, „Snu nocy Letniej” Szekspira na scenie w Teatrze Ludowym w Krakowie, czy „Nowego Wyzwolenia” według Witkacego w Starym Teatrze) przypominają o wcześniejszym etapie pracy teatralnej Szajny jako scenografa.
Do unikatowych prac należą także obiekty teatralne Stasysa Eidrigevičiusa: Głowa z tkaniny i Drzwi z sylwetką ojca z autorskiego spektaklu „Biały jeleń” w Teatrze Studio w Warszawie (1993). Był to znakomity spektakl, mówiący o procesie twórczym i szukaniu inspiracji w podróży do źródeł, czerpiącej z autobiograficznych wątków. Na aukcję trafi również prototyp lalki głównego bohatera ze spektaklu „Pinokio” w reżyserii. Roberta Jarosza w Teatrze im. Hansa Christiana Andersena w Lublinie (2007). Sztuka ta okazała się dla Stasysa tak inspirująca, że stworzył potem jeszcze kolejny niezwykły autorski spektakl „Drewniany człowiek” w Teatrze Studio.
