Byłem zaskoczony, czytając 15 sierpnia komentarze części prawicy, która nie zostawiała suchej nitki na widowisku na Stadionie Narodowym i w ogóle na całych obchodach. Uważałem, że to przesada, dopóki nie zobaczyłem fragmentu tego wydarzenia, które miało zbudować narodową dumę u milionów telewidzów. Żałosne połączenie rekonstrukcji historycznej, szkolnej akademii i kiczowatej scenografii. Gdyby nie fakt, że spędzałem miło czas na rekolekcjach nad morzem, pewnie zapłakałbym nad tą paździerzową rocznicą jak Szymon Hołownia nad konstytucją.
I niestety, oprócz tego widowiska chyba niewiele pozostanie. Do polityki historycznej wkradł się bowiem imposybilizm. Muzeum Wojska Polskiego jak nie było, tak nie ma – zawaliły tu wszystkie rządy ostatnich kilkunastu lat, które nie były w stanie sprostać takiej inwestycji. Kilka dni przed rocznicą na teren przeznaczony pod budowę Muzeum Bitwy Warszawskiej przyjechała koparka i w asyście ministra obrony narodowej w...
- Dostęp do treści rp.pl
- nie zawiera: E-wydanie Rzeczpospolitej
- nie zawiera: Aplikacji na smartfon i tablet
