Plus Minus: „Dowieriaj, no prowieraj" – mawiał towarzysz Stalin. Ufaj, ale sprawdzaj. Trudno uwierzyć, by jego prawdy stały się polskim credo, badania dowodzą jednak, że od lat mamy problem z wzajemną nieufnością.
Z jednej strony z nadmierną nieufnością: w rankingach zaufania społecznego, w których przodują kraje skandynawskie: Dania, Norwegia, Szwecja czy Islandia, zajmujemy ostatnie pozycje przed Bułgarią, Cyprem i Słowacją...
A z drugiej strony?
Ze ślepą ufnością, równie złą, co paranoiczna podejrzliwość. Kredytu zaufania trzeba udzielać, opierając się na mocnych przesłankach. Nam zdarza się czynić to tylko ze względu na czyjś dobry wygląd czy elegancję małżonki...
Dlatego widzę w nieufności zdrowy mechanizm obronny. Nie ufając ongiś naiwnie, że państwo sprawuje elementarny patronat nad zbiorowym interesem obywateli, nie byłabym dziś frankowiczem...
Ma pani rację, nieufność jest w pewnym sensie mechanizmem obronnym. Pod warunkiem jed...
- E-wydanie "Rzeczpospolitej"
- Dostęp do wszystkich treści rp.pl
- Aplikacja na smartfon i tablet
- Specjalistyczne dodatki i newslettery
- Dedykowane oferty dla prenumeratorów
