Słynny norweski podróżnik i etnograf odbył podróż na Wyspę Wielkanocną dwukrotnie - w latach 1955-56 i 1986-88.

Heyerdahl zasłynął wcześniejszą podróżą - w 1947 roku przepłynął ok. 8 tys. km od Callao w Peru do wysp Polinezji. Wyprawa, którą odbył na tratwie Kon Tiki z drzewa balsa miała dowieść, że starożytne cywilizacje Ameryki Południowej dotarły i zaludniły wyspy na Pacyfiku.

Swoją podróż opisał w bestsellerowej książce "Wyprawa Kon Tiki".

Podczas wyprawy archeologicznej  na Wyspę Wielkanocną (Rapa Nui) w latach 1955-56 norweski naukowiec przeprowadził pierwsze skoordynowane wykopaliska, odkrywając między innymi wiele monolitycznych posągów moai.

Z wyprawy tej  Heyerdahl przywiózł tysiące artefaktów - rzeźb i ludzkich kości, które znalazły się później w Muzeum Kon Tiki w Oslo.

Wrócą one na Wyspę Wielkanocną na mocy umowy podpisanej przez syna wielkiego podróżnika, Thora Heyerdahla juniora z chilijską minister kultury Consuelo Verdes.

Verdes powiedziała po podpisaniu umowy, do czego doszło w Bibliotece Narodowej w Santiago, że akt ten pozwoli mieszkańcom Rapa Nui odzyskać część swojego dziedzictwa kulturowego.

Heyerdahl junior zapewnił z kolei, że zwrot artefaktów odbywa się zgodnie z życzeniem jego ojca, który chciał, by wróciły one w miejsce pochodzenia po opisaniu i dogłębnej analizie.

Chile domaga się zwrotu swoich zabytków również od Wielkiej Brytanii. Tam, w British Museum, znajduje się Hoa Hakananai’a ( "zagubiony przyjaciel"), wyrzeźbiony w XIII wieku posąg moai. W 1868 roku nielegalnie wywieźli go z Wyspy Wielkanocnej Brytyjczycy  i ofiarowali królowej Wiktorii.