Włoski rząd rozpoczął program dochodu obywatelskiego będący jedną z głównych obietnic wyborczych współrządzącego krajem Ruchu Pięciu Gwiazd. Projekt ma przede wszystkim zmniejszyć skalę biedy i bezrobocia w kraju. Kosztować ma on budżet w tym roku 7,1 mld euro.
W ramach programu dochodu obywatelskiego każdy uprawniony do pobierania tego świadczenia dostanie specjalną kartę, na którą będzie wpłacane co miesiąc do 780 euro (jednak w przypadku rodzin wielodzietnych i osób zarabiających mniej niż 780 euro miesięcznie wchodzą w grę również dodatki do tego świadczenia). 280 euro z tej sumy ma być przeznaczone na spłatę czynszu. Pozostała część środków będzie do wykorzystania do końca miesiąca. Po upływie tego czasu będzie znikać z karty. Tego typu rozwiązanie ma na celu pobudzenie konsumpcji.
– To świadczenie będzie miało duży wpływ zarówno w sensie ekonomicznym, jak i pod względem redystrybucji bogactwa wśród rodzin, co doprowadzi do zmniejszenia biedy oraz ograniczenia wykluczenia społecznego – przekonuje Gabriella Di Michele, dyrektor generalna INPS, włoskiego odpowiednika ZUS.
Dochód obywatelski nie będzie jednak bezwarunkowym dochodem podstawowym (czyli nie będzie świadczeniem należnym każdemu obywatelowi). By go dostać, trzeba być obywatelem Włoch lub innego państwa Unii Europejskiej żyjącym we Włoszech od co najmniej dziesięciu lat, którego gospodarstwo domowe ma roczny dochód mniejszy niż 9360 euro, oszczędności mniejsze niż 6000 euro i nie posiada drugiej nieruchomości wartej ponad 30 tys. euro. Każdy, kto wystąpi o dochód obywatelski, będzie musiał pracować lub aktywnie szukać pracy. Jeśli odrzuci trzy oferty zatrudnienia proponowane mu za pośrednictwem urzędu pracy, może stracić świadczenie. Uczestnicy programu muszą również być gotowi na udział w kursach szkolenia zawodowego, a nawet w programach prac społecznych. Ma to pomóc w zmniejszeniu stopy bezrobocia, która wynosiła w styczniu 2019 r. 10,5 proc.
