W Wielkiej Brytanii emerytura składa się z podstawowej części państwowej oraz oszczędności gromadzonych w programach grupowych albo indywidualnych, dla których alternatywą może być też państwowa tzw. emerytura dodatkowa. Programy emerytalne tworzone są przez pracodawców. Przeważnie wygląda to tak, że pracownik wpłaca do funduszu określony procent zarobków, a drugie tyle dokłada pracodawca.
Zapisy do pracowniczych programów emerytalnych są automatyczne, ale pracownicy mają później możliwość wycofania się. Takie rozwiązanie zostało najpierw wprowadzone u największych pracodawców, a gdy tam się sprawdziło – wtedy także u mniejszych.
Automatyczne zapisy wykorzystują siłę inercji. Okazuje się to skutecznym sposobem na skłonienie ludzi do gromadzenia oszczędności emerytalnych. Osoby, które często same nie podjęłyby decyzji o oszczędzaniu, odkładając ją w nieskończoność, zapisane do programu przeważnie w nim zostają, choć mogą dobrowolnie wystąpić. W Wielkiej Brytanii tylko 12 proc. uczestników programów zrezygnowało z nich.
Na Wyspach możliwe jest też oszczędzanie na emeryturę w banku albo towarzystwie ubezpieczeniowym. Osoby, które korzystają z takiej opcji, mają prawo do ulg podatkowych.
