Prezes Emirates odchodzi. Kto go zastąpi?

— Jako młody planista pracowałem wtedy nad scenariuszami przetrwania i szybko zorientowałem się, że moje nazwisko znalazło się na samej górze planowanych zwolnień. To był dzwonek alarmowy i szybko rozejrzałem się sam za jakąś inną pracą i dowiedziałem się, że mogę ją znaleźć w Gulf Air w Bahrajnie — wspominał Clark. Arabski przewoźnik nie był duży ani znaczący, ale bardzo potrzebował planisty. I udało się - w ciągu 10 lat od 1975 roku Gulf Air stały się linią lotniczą klasy światowej. Zmieniły flotę i rozbudowały siatkę połączeń od Amsterdamu i Londynu oraz Paryża po Bangkok, Delhi, Hongkong. A zyski rosły tak szybko, że rząd Bahrajnu postanowił ją sprywatyzować. — Wiedziałem wtedy, że moje stanowisko może być zagrożone — przyznał Tim Clark i wtedy zaczął się rozglądać za pracą w regionie. Zbieg okoliczności sprawił, że wtedy właśnie Dubaj postanowił stworzyć własną linię lotniczą i natychmiast potrzebował szefa planowania siatki i zakupów. Tim przyleciał do Dubaju i dostał tę posadę. — W kilka dni później, latem 1985 był już wiceprezesem ds. planowania. Prezesem był Maurice Flanagan, były szef British Airways i pracowało tam jeszcze 10 innych ekspatów.

W październiku tego samego roku wystartowała pierwsza maszyna Emirates. — W ten sposób powstała nowa linia, a ja byłem tam od samego początku. To było fantastyczne doświadczenie, bo na początku mieliśmy przed sobą niezapisaną kartkę papieru. I usłyszałem: nie mamy pieniędzy, bo szejk dał nam tylko 10 mln dolarów w gotówce. Musimy więc zbudować linię, poszukać sobie ludzi, którzy będą prawdziwymi ekspertami i zdecydują się na ryzyko, że wszystko może się nie udać — wspominał Clark. I szybko okazało się, że zadanie będzie dodatkowo trudne, ponieważ wówczas był bardzo ograniczony dostęp do rynków w regionie. — Pomyślałem wtedy, że jak najszybciej musimy wystartować z połączeniami międzynarodowymi, bo akurat na tych trasach konkurencja była niewielka. Jestem wielkim zwolennikiem globalizacji. Na początek kupiliśmy Airbusy 310. I wtedy zrozumieliśmy, że im będziemy mieli więcej samolotów, tym łatwiej będzie się rozwijać — dodał. W pierwszym roku operowania Emirates, ich główny rywal Gulf Air zanotowały spadek przewozów o 56 proc. i zarzucono tam plany nacjonalizacji. W 1986 już zaczęły latać na stratach.

Po 18 latach w Emirates, kiedy Tim Clark awansował z szefa planowania na stanowisko dyrektora generalnego w 2003 roku szejk mianował go prezesem przewoźnika. A Clark z planisty zmienił się w tym czasie w najważniejszego człowieka w światowym lotnictwie. W tym czasie Emirates stały się z regionalnego przewoźnika punktem odniesienia dla światowych producentów samolotów. Nie mówiąc o innych liniach w regionie, takich jak Turkish Airlines czy Qatar Airways.

Co będzie robił na emeryturze? — Najprawdopodobniej pozostanę w Dubaju jako doradca rządu ds. lotnictwa. Jestem też związany z fundacjami chroniącymi środowisko, ale dopiero teraz będę miał czas, aby zacząć tam pracować— odpowiadała w rozmowie z Al Jazeerą. I nie ukrywał, że otrzymał kilka propozycji wejścia do zarządów i rad nadzorczych, ale wątpi, aby miał wystarczająco dużo czasu na to, by poświęcić się po raz kolejny pełnoetatowej pracy. — Muszę sobie wszystko wyważyć. Mam już 71 lat i niewiele czasu mi pozostało, abym mógł jeszcze skorzystać z życia — tłumaczył.