Kongregacja Nauki Wiary opublikowała podpisany 21 maja przez Benedykta XVI dokument „Normy dotyczące najpoważniejszych przestępstw”. Jest to aktualizacja – wraz z poprawkami – dokumentu Jana Pawła II w tej samej sprawie (Sacramentorum sanctitatis tutela) z 2001 r. oraz instrukcji kongregacji.
Wówczas pod wpływem masowo ujawnianych skandali pedofilskich w Kościele, głównie w USA, polski papież w wyraźnym geście braku zaufania do lokalnych hierarchów zdecydował, że rozpatrywanie ciężkich grzechów duchownych, w tym na tle seksualnym, staje się wyłączną kompetencją Kongregacji Nauki Wiary. Powołano w tym celu specjalny trybunał, który rozpatrzył do tej pory 3 tysiące spraw, skazując na różne kary 80 procent oskarżonych.
W nowym dokumencie już w drugim paragrafie zaznaczono, że Kongregacja Nauki Wiary w przypadkach ciężkich przestępstw ma prawo sądzić również kardynałów i biskupów. W sprawach najpilniejszych i najważniejszych, na przykład w sprawie usunięcia ze stanu duchownego, zezwala, by trybunał wydawał swe decyzje mocą dekretu i z pominięciem procedur procesowych.
Może też zwracać się bezpośrednio do papieża. Znacznie skróciłoby to rozpatrywanie takich spraw. Nowością jest także możliwość dopuszczenia do prac trybunału w charakterze oskarżycieli lub obrońców osób świeckich. Nakaz, by byli to wyłącznie księża z doktoratem z prawa kanonicznego, przestał obowiązywać, choć kongregacja zastrzega sobie prawo decyzji w każdym z takich przypadków.
Nie potwierdziły się zapowiedzi, że ciężkie przestępstwa duchownych nie będą przedawniane, choć dokument przedłuża ten okres z dziesięciu do 20 lat (w przypadku pedofilii mierzony od czasu osiągnięcia przez ofiarę pełnoletności). Na listę najpoważniejszych przestępstw wciągnięto również pozyskiwanie, posiadanie i rozpowszechnianie przez duchownych materiałów pornograficznych o charakterze pedofilskim.
