Napisał Kuczyński: „(...) komunizmu z Polski można było się pozbyć w jednym tylko wypadku; gdyby ówczesna wierchuszka radziecka zwariowała". A Jerzy Sysak: „Skoro tak, to po cholerę żeśmy wtedy w latach 80. tak bardzo się starali. Liczyliśmy, że Jaruzelski i spółka zechcą skorzystać z tej sposobności, jaką dawało zaplecze 10-milionowego związku, opartego na sile wielkich zakładów pracy, aby jakiś specjalny status Polski w bloku sowieckim ustalić. Dla mnie ta czy inna notatka imperialnego bojara, przed którym Jaruzelski składał gorliwie raporty, nie ma znaczenia dla oceny jego osoby. Cały życiorys, z uwikłaniem w Informację Wojskową, w strzelanie do stoczniowców w 1970 r., inwazję na Czechosłowację w 1968 r., w odpowiedzialność za stan wojenny, śmierć górników i morderstwa polityczne wystarczy, aby uznać go może i za postać tragiczną, ale właśnie dlatego tragiczną, że pozbawioną honoru, skrupułów i sumienia, czemu i dziś daje dowód w udzielanych wywiadach".
"Rzeczpospolita" pisała. 2009: O postaci tragicznej
Redakcja w numerze z 18 grudnia wydrukowała list czytelnika Jerzego Sysaka z Katowic polemizującego z publicystą dziennika: „Nie wiem, po co Waldemar Kuczyński angażował się w roku 1980 w „Solidarność", skoro dziś, pisząc artykuł w obronie czci gen. Jaruzelskiego („O ewangelii w sowieckim mundurze", „Rz" z 11 grudnia), pozwala sobie na tezę, iż wyciąganie wniosków z notatek sowieckich wojskowych i genseków, że ZSRR pozwoliłby na zmianę ustroju w Polsce w roku 1982, jest niedorzeczne".
Waldemar Kuczyński
Napisał Kuczyński: „(...) komunizmu z Polski można było się pozbyć w jednym tylko wypadku; gdyby ówczesna wierchuszka radziecka zwariowała". A Jerzy Sysak: „Skoro tak, to po cholerę żeśmy wtedy w latach 80. tak bardzo się starali. Liczyliśmy, że Jaruzelski i spółka zechcą skorzystać z tej sposobności, jaką dawało zaplecze 10-milionowego związku, opartego na sile wielkich zakładów pracy, aby jakiś specjalny status Polski w bloku sowieckim ustalić. Dla mnie ta czy inna notatka imperialnego bojara, przed którym Jaruzelski składał gorliwie raporty, nie ma znaczenia dla oceny jego osoby. Cały życiorys, z uwikłaniem w Informację Wojskową, w strzelanie do stoczniowców w 1970 r., inwazję na Czechosłowację w 1968 r., w odpowiedzialność za stan wojenny, śmierć górników i morderstwa polityczne wystarczy, aby uznać go może i za postać tragiczną, ale właśnie dlatego tragiczną, że pozbawioną honoru, skrupułów i sumienia, czemu i dziś daje dowód w udzielanych wywiadach".
