Śmierć Benedykta XVI to symboliczny koniec pewnej epoki w historii Kościoła. Myśl, wiara i praktyka Kościoła, która powstaje na naszych oczach, będzie się jednak musiała liczyć z jego teologicznymi przemyśleniami.

Jeden wspólny dla całej Europy model laickości czy sekularyzmu nie istnieje. Relacje między państwem a Kościołami są różnie ułożone w różnych krajach. I nie ma żadnego powodu, by jeden z nich uznawać za jedyny dopuszczalny w demokratycznym społeczeństwie.

Siła i autorytet Kościoła są cieniem tego, z czym zastał go upadek komuny. Jego kryzys nasila się wraz z rozwojem liberalnej demokracji. Trudno jednak uwierzyć, aby człowiek Zachodu przestał poszukiwać sensu życia.

Postępująca depersonalizacja uczestnika życia informatycznego może być niwelowana jedynie przez świadome i konsekwentne budowanie realnych wspólnot.

Bp Piotr Jarecki W drugim tysiącleciu zaczęliśmy wypaczać pierwotną wizję Kościoła, odeszliśmy od jego idei jako przemierzania drogi razem. Stworzyliśmy bardziej instytucję, w której zaczęto akcentować podziały. Powinniśmy wrócić do źródeł. Trzeba się otworzyć, wyjść ze swoich „baniek" i zacząć prowadzić prawdziwy dialog.

Na działania dominikanina, ojca Pawła M., należy spojrzeć nie z perspektywy zakonu, instytucji, obrony dobrego imienia, ale tych, którzy w tej sprawie zostali skrzywdzonym Chrystusem. Innego podejścia do tych spraw nie ma, każda inna droga jest nieewangeliczna.

Religia jest przede wszystkim zjawiskiem neurologicznym – przekonuje kognitywistyka. Nie odpowiada jednak na pytanie: dlaczego ludzie uważają, że mają duszę?

Kardynał Jean-Claude Hollerich, przewodniczący Komisji Episkopatów Wspólnoty Europejskiej: Konsumpcjonizm i materializm nie dają odpowiedzi na pragnienie poszukiwania szczęścia przez ludzi. Dlatego Kościół powinien teraz wyostrzyć swoje przesłanie.