Reklama
Rozwiń

Jan Maciejewski: Sezon na śluby

Oba mocniej niż cokolwiek innego zobowiązują krewnych i znajomych do przybycia. Na jednych i drugich leją się łzy, są kwiaty, jest kościół. Śluby i pogrzeby są bardziej podobne do siebie nawzajem niż do czegokolwiek innego. Ale teraz, kiedy właśnie zaczął się coroczny sezon na te pierwsze, wyraźnie widać, że ciągle jeszcze nie łączy ich tyle, ile powinno. Że jedno z tych przedstawień ma w sobie za dużo teatru, a za mało dramatu. Za dużo fotografów, kamer, oklasków, za mało wyczucia chwili.

Publikacja: 10.05.2019 17:00

Jan Maciejewski: Sezon na śluby

Foto: Fotorzepa, Robert Gardziński

W obu przypadkach uroczystość tylko towarzyszy, przygląda się i potwierdza wcześniejszą decyzję. Jednym razem podjęło ją ciało, innym serce albo rozsądek. A więc to wszystko, co się dzieje, do oglądania czego zostaliśmy zwołani, odbywa się bardziej ze względu na nas niż głównych zainteresowanych. Jesteśmy widzami, a widz ma też swoje prawa; ogląda, ocenia, wyrabia sobie zdanie. I na mocy tego prawa od zawsze wolałem pogrzeby od ślubów. Może dlatego, że nikt z ich odprawieniem nie czeka na dotarcie zaproszeń, wolny termin sali czy miesiąc z „r" w środku. Odbywają się, jeszcze zanim wystygło to ciepło, wokół którego mamy się zebrać. Ostatni akt dramatu odbył się tak, jak powinna wyglądać całość – bez pytania o pozwolenie, ani wcześniej, ani później niż przyszła na to pora. Ona nigdy nie jest dobra albo zła, po prostu jest i trzeba się do niej dostosować.

Tylko 99 zł za rok czytania.

Tylko teraz! RP.PL i NEXTO.PL razem w pakiecie!
Co zyskasz kupując subskrypcję? - możliwość zakupu tysięcy ebooków i audiobooków w super cenach (-40% i więcej!)
- dostęp do treści RP.PL oraz magazynu PLUS MINUS.
Plus Minus
Chaos we Francji rozleje się na Europę
Plus Minus
Podcast „Posłuchaj Plus Minus”: Przereklamowany internet
Plus Minus
Gość „Plusa Minusa” poleca. Joanna Opiat-Bojarska: Od razu wiedziałam, kto jest zabójcą
Plus Minus
„28 lat później”: Memento mori nakręcone telefonem
Plus Minus
„Sama w Tokio”: Znaleźć samą siebie