Nauczyciele chcą zmian regulacji dotyczących strajku

Co ciekawe, na takim samym stanowisku stoi oświatowa „Solidarność”.

– Solidarność wystąpiła do Międzynarodowej Organizacji Pracy w tej sprawie już ponad siedem lat temu. MOP wydał zaś zalecenia zmiany przepisów. Jednak rządzący pozostają głusi na nasze argumenty. Sytuacja jest dla nich bardzo wygodna. Ale i samorządy nie narzekają, bo w razie strajku na nim zarabiają. Rząd wypłaca subwencję, a organy prowadzące szkoły i przedszkola nie płacą strajkującym wynagrodzeń – mówi Ryszard Prokasa, szef Krajowej Sekcji Oświaty i Wychowania NSZZ Solidarność. I dodaje, że prowadzenie rokowań czy mediacji z dyrektorem szkoły, który ma związane ręce, jest pozbawione sensu.

Ustawa o rozwiązywaniu sporów zbiorowych wyraźnie wskazuje, że spór może być prowadzony z pracodawcą lub pracodawcami, a tym w rozumieniu art. 5 jest podmiot, o którym mowa w art. 1[1] pkt 2 ustawy o związkach zawodowych. Ten zaś odsyła do kodeku pracy. Zgodnie z jego art. 3 pracodawcą jest jednostka organizacyjna, choćby nie posiadała osobowości prawnej, a także osoba fizyczna, jeżeli zatrudniają one pracowników. Poza tym na potrzeby sporów zbiorowych za pracodawcę uznaje się także osobę fizyczną, osobę prawną lub jednostkę organizacyjną niebędącą osobą prawną, której ustawa przyznaje zdolność prawną i do której stosuje się odpowiednio przepisy o osobach prawnych, jeżeli zatrudniają one inną niż pracownik osobę wykonującą pracę zarobkową.