Rzeczpospolita: Co pierwszych 60 dni pani pracy na stanowisku ministra cyfryzacji przyniosło temu resortowi?
Anna Streżyńska: Koncentrowaliśmy się, prócz pracy organizacyjnej, na sprawdzaniu, co naprawdę dzieje się w resorcie. Miałam wprawdzie szczęście, że byłam tu wcześniej fizycznie obecna. Dużo wiedziałam. Niemniej kilka rzeczy mnie zaskoczyło. Na przykład, że mniej więcej od kwietnia zeszłego roku nie były podejmowane kluczowe decyzje: ani legislacyjne, ani te związane z funduszami UE. Jeśli chodzi o projekty unijne, to zwyczajnie nikt ich nie nadzorował. Byliśmy instytucją pośredniczącą dla całej siódmej osi programu operacyjnego „Innowacyjna gospodarka", w której mamy do czynienia z projektami niewykonanymi. Gdy przyszliśmy do resortu, nic się już nie dało zrobić. Do końca perspektywy został miesiąc, więc mogliśmy tylko patrzeć, jak ta łajba dryfuje, i podsumować, gdy się zatrzyma.